Industrie in Noord-Pakistan op rand van instorten

Industriële architectuur in verval in de Pakistaanse provincie Khyber Pakhtunkhwa.

© IPS/Ashfaq Yusufzai

De provincie, de grootste van het land, grenst aan de tribale FATA-gebieden en staat daardoor het meest bloot aan de gevolgen van het terrorisme. Het bergachtige gebied is een perfecte schuilplaats voor rebellen die een normaal leven voor de bevolking onmogelijk maken.

Volgens de provinciale Kamer van Koophandel heeft een derde van alle fabriekseigenaren al bedreigingen ontvangen van militanten, die zich voordoen als leden van de Taliban, en grote sommen beschermgeld eisen. Degenen die er niet failliet door zijn gegaan, hebben hun zaak opgedoekt en zijn naar elders vertrokken, met achterlating van honderdduizend werklozen.

Precair

Het vertrek van rijke industriëlen heeft een “extreem precaire” situatie opgeleverd, zegt Zahid Shinwari, voorzitter van de KvK. Er zijn volgens hem al 2.200 industriële bedrijven gesloten door de afpersing.

“Mensen verhuizen hun bedrijf naar veiliger plaatsen als Lahore, Islamabad en Faisalabad”, zegt hij. Voor de politie is het moeilijk om de daders te pakken. Ze vluchten naar FATA, een semi-autonome regio, en kunnen vandaar makkelijk naar Afghanistan ontkomen.

Rasool Shah, een industrieel, moest vorig jaar september zijn marmerfabriek sluiten omdat hij het geëiste geld niet kon betalen. “We moesten aan verschillende groepen geld betalen, wat onmogelijk voor ons was”, zegt hij. “Een groep kreeg al 100.000 dollar (73.000 euro) per maand terwijl een andere het dubbele eiste. We leden zware verliezen.” Hetzelfde geldt voor de meeste van de driehonderd andere marmerfabrieken in de regio.

Geschoold personeel

Geen enkel district wordt gespaard. Van de driehonderd industriële eenheden in het industriegebied Gadoon Amazai, in het Swabi District, stonden er dit jaar tweehonderd op non-actief, zegt Shah. Maar niet alleen de eigenaren, ook het geschoolde personeel trekt het gebied uit, op zoek naar plaatsen zoals Dubai waar ze veel meer kunnen verdienen.

De afpersing begint meestal met een schriftelijke eis om een som geld te betalen. Als dat wordt geweigerd, ontvoeren de daders familieleden en vragen ze losgeld, variërend van 100.000 dollar (73.000 euro) tot het tienvoudige. Op 16 februari gooiden ze, in een fabriek in Hayatabad, een granaat naar binnen omdat de eigenaar weigerde te betalen. De dag erna sloot hij zijn luciferfabriek, zoals de twintig andere luciferfabrieken in de provincie ook al hadden gedaan. Allemaal maakten ze gebruik van lokale producten en lokaal personeel en leverden ze samen wel 800 miljoen dollar (580 miljoen euro) per jaar op.

Nieuwe politiebureaus

Terwijl sommige mensen opgeven, zetten anderen door. Het hoofd van de politie, Nasir Durrani, zegt dat zijn provincie politiebureaus wil neerzetten in de industriegebieden. “We zetten ook apparatuur neer om de telefoontjes van de militanten te kunnen traceren, zodat we ze kunnen arresteren.” De politie praat met de ondernemers om samen te kijken hoe ze de uitstroom kunnen stoppen.

De provincie is rijk aan grondstoffen, maar sinds 2009 zijn er al een miljoen arbeiders vertrokken. Volgens de provinciale minister van Informatie, Shah Farman, wil de regering zes extra industriegebieden vestigen om de productie van plastic, staal, olie, medicijnen, spaanplaat en botervet te vergroten. Door niet te buigen voor terroristen, zegt hij, wil hij werken aan een “vriendelijk milieu voor werkgelegenheid”.