Jonge feministen zeldzaam ras
Laura Loopmans
17 februari 2010
Het feminisme spreekt de jonge vrouw niet meer aan. Vrouwenorganisaties werven nog moeilijk leden onder de 25 jaar. Waarom? Specialisten hebben het over een generatiekloof, verenigingen spreken van een verkeerd beeld.
‘Feminist is een scheldwoord geworden’, zegt het Vrouwen Overleg Comité (VOC). ‘Jonge vrouwen gaan met veel stellingen akkoord, maar ze willen zich geen feministe noemen.’
Ook filosofe Griet Vandermassen spreekt van een negatief beeld bij de jongere generatie. ‘Veel jongeren denken bij vrouwenbewegingen aan woeste mannenhaatsters die missverkiezingen saboteren en okselhaar laten groeien. Dit komt vooral door de tv-beelden van de eerste feministische golf in de jaren 70.’
Strijd gestreden?
‘Vrouwen vochten toen voor gelijkheid tegenover de man, maar het feminisme is sinds die tijd sterk geëvolueerd’, zegt Vandermassen. ‘Jonge vrouwen zien de strijd als reeds gestreden, ze zijn zich bewust van de verworvenheden. Bovendien is er nu meer individualisme, en minder enthousiasme voor collectieve actie. Jonge vrouwen willen niet bestempeld worden als slachtoffer, en lossen hun problemen liever zelf op. Ze zullen hiervoor niet snel naar een vrouwenorganisatie gaan.’
De 23-jarige Ellen Van Tichelt staat bij haar vrienden bekend als feministe. Volgens haar ligt een deel van de schuld bij de hardnekkige feministen zelf: ‘Door het fanatieke discours heeft het feministische establishment niet veel macht meer. Op mij heeft dat fanatieke niet veel effect.’
Vrijheid van keuze
Bovendien is er een kloof tussen de ideeën van jonge en oudere feministen. Vandermassen: ‘Jonge vrouwen denken anders dan het feministisch establishment, frivoler vooral. Ze zijn meer met het uiterlijk en vriendjes bezig. Dit is minder belangrijk voor de oudere generatie, die vooral met machtsongelijkheid bezig is.’
Ook Ellen denkt frivoler: ‘Je hoeft je niet te kleden als een bosaap om duidelijk te maken dat je feministische waarden hebt. Je moet juist trots zijn op je vrouwelijkheid, het is leuk om er goed uit te zien.’
Huismoeder staat voor oudere feministen vaak gelijk aan afhankelijkheid van de man. Vrouwen voelen zich hierdoor geremd in het kiezen voor kinderen. Jonge feministen pleitten meer voor de vrijheid van keuze. Ellen: ‘Keuzerecht is ook een recht. Je moet daar respect voor hebben.’ Vandermassen: ‘Jonge vrouwen willen hun eigen keuzes maken over kinderen en carrière. Voor die vrijheid is, tenslotte ook gestreden.’
Beterschap op komst
Het VOC heeft het gevoel de laatste tijd steeds meer aanmeldingen te krijgen van jongere feministen: ‘De ‘nieuwe’ media (internet, facebook…) spelen vandaag een niet onbelangrijke rol in de verspreiding van het feministisch gedachtegoed en de groepering van jonge feministes.’
Ook volgens hen is het feminisme aan vernieuwing toe: ‘Het feminisme is voortdurend in beweging en moet dat ook blijven.’ Ellen Van Tichelt: ‘Je moet meegaan met je tijd. Het feminisme was nodig in de jaren 70, maar het is nu nog steeds bruikbaar. Men moet gewoon flexibeler om gaan met de keuzes die men mag en kan maken.’
De nieuwe generatie zoekt duidelijk haar eigen weg. Het is aan de oudere generatie om de verschillen te aanvaarden en deze jonge vrouwen nog aan te trekken.