Klimaatangst zet rem op ontwikkeling van jongeren

Jongeren kampen steeds vaker met gevoelens van angst en moedeloosheid over de toestand van ons klimaat. Experts waarschuwen voor de gevolgen daarvan voor de maatschappij. ‘Leiders moeten dringend werk maken van de uitrol van een pad dat naar een gelukkige en gezonde toekomst leidt.’

Onderzoeken tonen aan dat klimaatangst – de chronische angst voor een ecologisch doemscenario – toeneemt bij kinderen en jongeren. Volgens gezondheidsexperts Mala Rao en Richard Powell kan dit grote gevolgen hebben voor de ontwikkeling van deze kinderen als individu, maar ook breder voor de hele maatschappij. ‘Door klimaatangst te negeren zullen er sociale ongelijkheden ontstaan tussen mensen die minder of meer vatbaar zijn voor de psychologische gevolgen ervan’, zeggen Rao en Powell in The British Medical Journal (BMJ).

‘De bezorgdheden over de klimaatverandering hebben een diepgaande invloed op grote aantallen van deze jonge mensen over de hele wereld.’

Ze roepen wereldleiders dan ook op om hun verantwoordelijkheid te nemen en ‘de uitdagingen te erkennen, alsook de noodzaak om zich dringend te engageren en voor jongeren een pad uit te rollen dat leidt naar een gelukkige en gezonde toekomst.’

Ongerustheid

Rao en Powell verwijzen naar een studie uit 2020 van Engelse kinderpsychiaters waaruit blijkt dat meer dan de helft (57 procent) van de kinderen en jongeren verontrust is over de klimaatcrisis en de toestand van het milieu. 

Een meer recent internationaal onderzoek naar klimaatangst bij jongeren tussen 16 en 25 jaar bevestigt de toename van psychische problemen op het niveau van dagelijks functioneren en op emotioneel, cognitief en sociaal vlak. ‘De bezorgdheden over de klimaatverandering hebben een diepgaande invloed op grote aantallen van deze jonge mensen over de hele wereld’, zeggen de wetenschappers.

Hun bevindingen geven een goed beeld van hoe de emoties van jonge mensen bepalend zijn voor hoe ze zich voelen. En deze jongeren voelen zich in grote mate ‘verraden en verlaten door hun overheden en door volwassenen in het algemeen’, schrijven ze. Jongeren zien hun beleidsvoerders falen om adequate antwoorden te formuleren op de crisis. Jonge mensen zien ‘geen toekomst’ meer en spreken over ‘de ondergang van de mensheid’.

Existentiële dreiging

Wat staat er dus te gebeuren om deze toename van klimaatangst onder jongeren te stoppen, vragen Rao en Powell zich openlijk af? 

‘De beste kans om optimisme en hoop bij eco-angstige jongeren en ouderen te doen toenemen, is ervoor te zorgen dat zij toegang krijgen tot de beste en meest betrouwbare informatie over klimaataanpassingen’, leggen ze uit. ‘Het is met name belangrijk om hen informatie te verschaffen over hoe ze hun band met de natuur kunnen versterken, hoe ze op individueel niveau kunnen bijdragen tot groenere keuzes en ze hun krachten kunnen bundelen met gelijkgestemde gemeenschappen en groepen.’

‘De klimaatcrisis vormt een existentiële bedreiging, en angst over je toekomst kan niet worden weggewerkt tot op het moment dat er een gemeenschappelijke en globale strategie wordt geformuleerd om de grondoorzaak, de opwarming van de aarde, aan te pakken.’

De gezondheidsspecialisten concluderen dat zo’n gemeenschappelijk strategisch plan nodig is om iedereen, en met name jongeren, terug hoop te geven op een betere toekomst.