Konijnenkwekers doen gouden zaken in Zimbabwe

Tichaona Muzariri (44) uit Range in Chivhu, 143 kilometer ten zuiden van Harare, gaf zijn baan als onderwijzer op in 2009. Hij kocht drie moeren (vrouwtjeskonijnen) en een ram. Zijn startkapitaal bedroeg ongeveer 27 euro. Intussen fokt hij jaarlijks zo’n 3.000 konijnen. Elke week worden er 120 geslacht voor de verkoop aan kruidenierswinkels, restaurants en hotels.

Muzariri ziet het helemaal zitten. Een kilo konijn wordt in de detailhandel verkocht voor 7 tot 9 euro. ‘Als ik terugkijk, kan ik niet geloven dat ik zoveel geld verdien met konijnen fokken. Ik ben maar met een paar konijnen begonnen.’ De prijs van een levend konijn van Muzariri is ongeveer 5,50 euro. De zaken gaan goed, omdat de kosten van de opfok maar ongeveer 90 cent per maand bedragen.

Ook andere konijnenfokkers in Zimbabwe doen goede zaken. Een moer kan jaarlijks ongeveer veertig jongen krijgen. De draagtijd van een konijn is 30 tot 33 dagen. Omdat de konijnen zich zo snel vermenigvuldigen, is konijnen houden (of cunicultuur) een snelgroeiende sector in het land. De vraag overstijgt nog steeds het aanbod.

Toeristen

Volgens de Associatie van Konijnenproducenten in Zimbabwe (RPAZ) zijn er ongeveer tweeduizend konijnenhouders. Ook vrouwen roeren zich in de sector, zoals Mavis Gono (32) uit Marondera in Mashonaland. ‘Het konijnenvlees dat ik produceer, trekt verschillende soorten klanten aan, inclusief toeristen. Daardoor kan het bedrijf sneller groeien’, zegt Gono.

Hotels en grote kruidenierswinkels zijn belangrijke afnemers. ‘We hebben een omvangrijke klantenkring opgebouwd. De klanten vinden het vlees lekker en waarderen het om de voedingswaarde’, zegt Gideon Humure, hoteleigenaar in Chivhu. Maar het is vooral de snelle groei van konijnen die boeren enthousiasmeert voor de fokkerij, zegt de RPAZ. Het duurt vanaf de geboorte minder dan een half jaar tot ze groot genoeg zijn om geslacht te worden.

Niet alleen het vlees is gewild, zeggen plaatselijke landbouwexperts. ‘Mensen verkopen ook de konijnenmest. Die is goed voor de grond en trekt wormen aan’, licht landbouwvoorlichter Agrippa Machingura toe. Konijnenvlees zou bovendien goed zijn voor de gezondheid, vanwege het relatief hoge percentage eenvoudig te verteren proteïnen, het lage percentage vet en calorieën en het lage natriumgehalte. Konijnenvlees zou ook het cholesterolgehalte verlagen.

Particuliere school

Sinds Muzariri en Gono begonnen met hun konijnenfokkerij, stapelden ze succes op succes. Muzariri zegt duizenden konijnen te leveren aan plaatselijke restaurants in Harare en omliggende plaatsen. ‘Mensen weten het misschien niet, maar de konijnenfokkerij heeft mijn leven veranderd. Ik kan nu elke maand meer dan 825 euro sparen en mijn kinderen naar een particuliere school sturen.’

Gono heeft buiten Harare 4 hectare land gekocht. Daar wil ze een veel groter bedrijf beginnen. ‘Ik kan niet veel verliezen als ik meer konijnen ga houden. Ze overleven in elke weeromstandigheid en hebben minder duur voedsel nodig dan kippen’, zegt Gono. Veeteeltexpert Trynos Gambiza uit Chivhu is het daarmee eens. ‘Je hebt voor konijnen minder land nodig dan voor ander vee. Het zijn ideale dieren om op een klein stuk grond te houden. Konijnen fokken kost relatief weinig arbeid en ze hebben vaak niet veel aandacht nodig.’

Een konijn heeft ook weinig eten nodig. Volgens de Zimbabwaanse Associatie voor Wildjagers kan een konijn meer dan 2 kilo vlees produceren met dezelfde hoeveelheid voedsel en water die een koe nodig heeft om 500 gram vlees te produceren. Met het stijgende aantal mensen dat zich meldt met een hoge bloeddruk en bijbehorende gezondheidsproblemen, lijken fokkers zoals Muzariri als geroepen te komen. ‘De konijnen die wij fokken zijn een antwoord op de lifestyle-ziekten waar veel mensen tegenwoordig mee kampen’, meent Muzariri.