Gebrek aan identiteitskaarten onder kwetsbare bevolkingsgroepen

Langzame uitrol vaccinaties in Indonesië bemoeilijkt door vereiste identiteitskaart

ILO/F. Latief (CC BY-NC-ND 2.0)

Een supermarkt in Indonesië, juni 2020.

De langzame uitrol van vaccinaties in Indonesië treft vooral de inheemse gemeenschappen hard. En zij vormen al een van de meest kwetsbare bevolkingsgroepen van het land.

Indonesië is nog altijd aan het bijkomen van een verwoestende tweede golf van de COVID-19-pandemie. Ondertussen ontzegt de vereiste dat vaccinontvangers een nationaal identiteitsnummer laten zien de inheemse bevolking vaccinatie. Dit stelt een toonaangevende belangengroep voor inheemse volkeren in een verklaring.

Leden van kwetsbare gemeenschappen zijn vaak niet in het bezit van identiteitskaarten.

Slechts 20.000 van de ongeveer 20 miljoen inheemse Indonesiërs hebben hun eerste prik al gekregen, zegt Rukka Sombolinggi, secretaris-generaal van de Indigenous Peoples Alliance of the Archipelago, of AMAN.

Volgens de COVID-19-taskforce van de regering hebben in totaal 40 miljoen Indonesiërs ten minste één dosis van het vaccin gekregen; 20 miljoen van hen hebben reeds twee prikken ontvangen.

208 miljoen Indonesiërs moeten geprikt zijn

Vorige maand boekte Indonesië recordaantallen in sterfgevallen en ziekenhuisopnames als gevolg van COVID-19. Het medische systeem van het land werd overspoeld door deze nieuwe gevallen.

De regering van president Joko Widodo heeft als doel uitgeroepen om 208 miljoen van de 270 miljoen inwoners van het land te vaccineren. Maar een gebrek aan identiteitskaarten onder kwetsbare bevolkingsgroepen belemmert die doelstelling, zeggen mensenrechtenverdedigers.

Een recent decreet van het ministerie van Volksgezondheid over de uitrol van vaccins bepaalt dat het bezitten van een nationaal identiteitsnummer een voorwaarde is voor het ontvangen van een vaccin. Het nummer, dat de NIK genoemd wordt en vergelijkbaar is met het rijksregisternummer (of het BSN-nummer in Nederland) staat op de door de overheid uitgegeven identiteitskaart.

De NIK is vereist voor onder meer toegang tot sociale diensten en ziektekostenverzekeringen en ook om deel te nemen aan verkiezingen. Maar leden van kwetsbare gemeenschappen zijn vaak niet in het bezit van identiteitskaarten.

Vereiste ID-kaart grote belemmering

Mijak Tampung van de Orang Rimba-gemeenschap vertelt dat meer dan de helft van de leden van zijn gemeenschap, die in het Makekal Hulu-bos op het eiland Sumatra woont, geen identiteitskaart heeft.

Op 29 juli stuurde de belangengroep Civil Society Coalition for Access to Vaccination for Indigenous Peoples and Vulnerable Groups een brief aan president Widodo en andere overheidsfunctionarissen. Daarin bepleiten ze dat het ontbreken van een identiteitskaart geen belemmering mag zijn voor toegang tot vaccins.

Voor inheemse mensen die in moeilijk toegankelijke gebieden in de binnen- en buiteneilanden van het land wonen, zou de vereiste een NIK te hebben een enorme belemmering zijn voor toegang tot vaccinatie, zegt Rukka.

Deltavariant in inheemse gemeenschappen 

‘De regering moet discretionaire maatregelen nemen, want dit gaat over mensenlevens, niet alleen over verkiezingen’, zei ze. ‘Voor inheemse volkeren is in het bezit komen van een NIK in normale tijden al lastig; in tijden van een pandemie al helemaal.’

Ze vervolgt: ‘De toegang tot vaccinaties moet worden uitgebreid en prioriteit krijgen voor degenen die ze het hardst nodig hebben.’

‘De overheid is erg langzaam in de aanpak van COVID-19.’

Terwijl de inheemse volkeren van Indonesië vorig jaar relatief goed door de pandemie kwamen, zegt Rukka, dringt de nieuwe deltavariant nu door in veel gemeenschappen. Ze vertelt hoe COVID-19 zich op deze manier heeft verspreid naar inheemse gemeenschappen in Aru Kayau in de provincie Noord-Kalimantan; Lamandau in de provincie Centraal Kalimantan; Tana Toraja en Noord-Toraja in Zuid-Sulawesi; Sigi in Centraal Sulawesi en de Aru-eilanden in Maluku.

Een ander obstakel is het gebrek aan voorlichtingscampagnes over vaccins voor inheemse gemeenschappen, zeggen de betrokkenen. Mijak vertelt hoe onjuiste informatie over vaccins zich verspreidde naar zijn gemeenschap in Jambi. Dat werd versterkt door het ontbreken van een overheidscampagne om mensen correct voor te lichten over het vaccin.

‘De overheid is erg langzaam in de aanpak van COVID-19, vooral bij inheemse mensen in het binnenland’, besluit Wawan van de inheemse gemeenschap Rambang Kapak Tengah uit de provincie Zuid-Sumatra.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op de Indonesische site van IPS-partner Mongabay en werd vertaald door IPS.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.