Mauritius wil 24/7-economie

De Raad voor de Ontwikkeling van Human Resources, een overheidsorgaan, is gestart met een campagne om nachtwerk te promoten. In de hotelsector, ziekenhuizen en de textielindustrie is nachtwerk heel gewoon, maar heel wat andere sectoren, de winkels bijvoorbeeld, sluiten nog altijd stipt om vijf uur ’s namiddags en ook op zondag.
“Het is de economie die deze verandering oplegt, met de evolutie weg van de landbouw naar de industrie en diensten”, zegt Vinod Seegoolam, de directeur van de Raad. “Je kan de boel niet sluiten op het einde van de dag en competitief blijven op de wereldmarkt.” Om het nachtwerk te vergemakkelijken wil de overheid de bussen langer laten rijden en de winkels langer openhouden. Er komt ook camerabewaking om de veiligheid te verhogen.

“Mensen zijn geen machines”

Ashok Subron van de Algemene Arbeidersfederatie is van mening dat de technologische vooruitgang het mogelijk moet maken dat mensen minder in plaats van langer werken. “Mensen zijn geen machines die je zomaar kan laten werken wanneer je wil. De natuur heeft ervoor gezorgd dat de dag er is om te werken en de nacht om te rusten. Wat weten we eigenlijk over de gevolgen van jarenlang nachtwerk op de gezondheid? Je kan de samenleving niet alleen laten werken volgens een kapitalistische logica.”
Volgens Seegolam is het niet de bedoeling is dat mensen de klok rond gaan werken en zal het nachtwerk worden betaald als overuren. Hij vindt het wraakroepend dat 45.000 Mauritianen zonder werk zitten, en er tegelijk 36.000 buitenlanders aan de slag zijn in de textielindustrie, de tonijnvangst en de bouw. “Als mijn landgenoten hun houding tegenover nachtwerk niet veranderen, gaan buitenlanders met hun werk aan de haal en zullen de investeerders uiteindelijk verhuizen naar landen met een grotere werkkracht.”
De 24-uurseconomie zal voor drie keer meer werkgelegenheid zorgen, belooft Seegoolam, en de levenskwaliteit en de koopkracht van de mensen verhogen.

De Raad voor de Ontwikkeling van Human Resources, een overheidsorgaan, is gestart met een campagne om nachtwerk te promoten. In de hotelsector, ziekenhuizen en de textielindustrie is nachtwerk heel gewoon, maar heel wat andere sectoren, de winkels bijvoorbeeld, sluiten nog altijd stipt om vijf uur ’s namiddags en ook op zondag. “Het is de economie die deze verandering oplegt, met de evolutie weg van de landbouw naar de industrie en diensten”, zegt Vinod Seegoolam, de directeur van de Raad. “Je kan de boel niet sluiten op het einde van de dag en competitief blijven op de wereldmarkt.” Om het nachtwerk te vergemakkelijken wil de overheid de bussen langer laten rijden en de winkels langer openhouden. Er komt ook camerabewaking om de veiligheid te verhogen. “Mensen zijn geen machines” Ashok Subron van de Algemene Arbeidersfederatie is van mening dat de technologische vooruitgang het mogelijk moet maken dat mensen minder in plaats van langer werken. “Mensen zijn geen machines die je zomaar kan laten werken wanneer je wil. De natuur heeft ervoor gezorgd dat de dag er is om te werken en de nacht om te rusten. Wat weten we eigenlijk over de gevolgen van jarenlang nachtwerk op de gezondheid? Je kan de samenleving niet alleen laten werken volgens een kapitalistische logica.” Volgens Seegolam is het niet de bedoeling is dat mensen de klok rond gaan werken en zal het nachtwerk worden betaald als overuren. Hij vindt het wraakroepend dat 45.000 Mauritianen zonder werk zitten, en er tegelijk 36.000 buitenlanders aan de slag zijn in de textielindustrie, de tonijnvangst en de bouw. “Als mijn landgenoten hun houding tegenover nachtwerk niet veranderen, gaan buitenlanders met hun werk aan de haal en zullen de investeerders uiteindelijk verhuizen naar landen met een grotere werkkracht.” De 24-uurseconomie zal voor drie keer meer werkgelegenheid zorgen, belooft Seegoolam, en de levenskwaliteit en de koopkracht van de mensen verhogen. Liever straatventer dan nachtwerker De werklozen zelf laten een ander geluid horen. Salim Chotoye zit officieel zonder werk en komt aan de kost door in de straten van de hoofdstad Port Louis luxeartikelen te verkopen. Dat doet hij veel liever dan zijn nachten slijten in een tonijnfabriek of een telefooncentrale. Zijn collega-straatventer Marday Kistnah bevestigt: “’s Nachts werken is onaangenaam. Ik wacht op een baantje in de privé of bij de staat, maar wel overdag.” Reshma Ramsamy uit Triolet, een dorpje in het noorden van het eiland, heeft een ander probleem. Haar ouders vinden het ongepast dat ze ’s nachts uit gaat werken. Dat geldt voor de meeste families op Mauritius, vooral die van Indiase origine. De vrouwen die ’s nachts in de textielfabrieken werken zijn meestal gescheiden of wonen alleen. Bij dit artikel hoort een foto in printformaat: http://ipsnews.net/pictures/20080722_MauritiusNightShift.jpg

Liever straatventer dan nachtwerker

De werklozen zelf laten een ander geluid horen. Salim Chotoye zit officieel zonder werk en komt aan de kost door in de straten van de hoofdstad Port Louis luxeartikelen te verkopen. Dat doet hij veel liever dan zijn nachten slijten in een tonijnfabriek of een telefooncentrale. Zijn collega-straatventer Marday Kistnah bevestigt: “’s Nachts werken is onaangenaam. Ik wacht op een baantje in de privé of bij de staat, maar wel overdag.”
Reshma Ramsamy uit Triolet, een dorpje in het noorden van het eiland, heeft een ander probleem. Haar ouders vinden het ongepast dat ze ’s nachts uit gaat werken. Dat geldt voor de meeste families op Mauritius, vooral die van Indiase origine. De vrouwen die ’s nachts in de textielfabrieken werken zijn meestal gescheiden of wonen alleen.
Bij dit artikel hoort een foto in printformaat: http://ipsnews.net/pictures/20080722_MauritiusNightShift.jpg