Mexicaans gerecht moffelt pedofiliebewijzen weg
Diego Cevallos
06 september 2007
Het Mexicaanse gerecht is bezwarende foto's en video's kwijtgespeeld in een ophefmakende pedofiliezaak. De beschuldigde, de hoteleigenaar Jean Succar, gaat er prat op vrienden in hoge kringen te hebben. Binnen een week loopt de deadline af die de rechters bepaald hadden om nog nieuw bewijsmateriaal te aanvaarden vooraleer ze een straf uitspreken in de zaak.
Succar werd in 2004 in de VS gearresteerd en uitgeleverd aan Mexico in juli 2006. Hij wordt beschuldigd van het organiseren van seksfeestjes met kinderen in de Mexicaanse badplaats Cancún. Op tien video’s en 70 foto’s is te zien hoe de uit Libanon afkomstige Succar en ander mensen kinderen misbruiken. Volgens bronnen bij de diensten van de Mexicaanse procureur-generaal is het bewijsmateriaal maanden geleden overgemaakt aan de openbare aanklager in Quintana Roo, de deelstaat waarin Cancún ligt. Maar daar zegt het gerecht dat het de video’s en foto’s wel heeft gevraagd, maar niet in zijn bezit heeft.
“De beschuldigde en andere betrokkenen worden beschermd door invloedrijk mensen”, verklaarde de Mexicaanse journaliste en kinderrechtenactiviste Lydia Cacho woensdag. Volgens haar heeft de zaak “internationale vertakkingen” en is er ook een verband met andere criminele feiten als mensenhandel en ontvoeringen.
Het gerechtelijk onderzoek heeft al bewijzen aan het licht gebracht dat Succar en zijn familie betrokken zijn bij de smokkel van illegale migranten uit Cuba naar de VS. Succar en zijn verwanten zouden ook iets te maken hebben met de verdwijning van twee minderjarige meisjes, waarvan er een uit El Salvador kwam. Die zouden het slachtoffer geworden zijn van het pedofilienetwerk.
Cacho kent de zaak van dichtbij. Ze kreeg doodsbedreigingen en belandde eind 2005 zelfs voor korte tijd in de gevangenis nadat ze in 2004 in haar boek ‘Los demonios del Edén’ (De demonen van Eden) een pedofiel netwerk in Cancún had blootgelegd. De journaliste werd op borgtocht vrijgelaten na protest van Amnesty International en andere mensenrechten- en journalistenorganisaties. Het Mexicaanse hooggerechtshof zette vorig jaar een onderzoekscommissie in om na te gaan of de rechten van Cacho niet waren geschonden bij haar arrestatie.
Cacho werd in 2005 na haar arrestatie naar de deelstaat Puebla gevoerd, waar ze werd aangeklaagd wegens laster. De gouverneur van Puebla, Mario Marín, en de textielmagnaat Kamel Nacif lijken betrokken bij de problemen die Cacho kreeg na de publicatie van haar boek. Nacif wordt genoemd in het boek van Cacho. De journaliste zegt dat hij Succar, een goede vriend van hem, hielp beschermen.
Succar zelf haalde woensdag weer de media door een interview dat de linkse krant La Jornada met een van zijn advocaten publiceerde. Wenceslao Cisneros zegt dat hij Succar niet langer wil verdedigen omdat hij nu zeker is dat de hoteleigenaar “een geperverteerde” is. Cisneros kreeg een video onder ogen waarop een naakte Succar twee blote meisjes van een jaar of zeven in seksuele houdingen doet poseren. Volgens de advocaat hebben sommige meisjes die getuigenissen aflegden over wat er met hen gebeurde in het netwerk van Succar, hun verklaringen teruggetrokken nadat ze gecontacteerd werden door de familie van Succar.
Cacho heeft al verklaard dat Cisneros nu wel mag uitkijken. Cacho zelf geniet sinds 2005 politiebescherming.
Volgens Cacho bestaan er video’s waarop bekende Mexicanen seks hebben met kinderen. Die opnames zouden zijn gemaakt door Succar in zijn hotel in Cancún. De journaliste zegt niet te weten wie er te zien is op die video’s.
De zaak-Succar krijgt veel aandacht in Mexico omdat er hooggeplaatsen in genoemd worden. Maar volgens studies is het enkel het topje van de ijsberg. De onderzoekster Elena Azaola schatte in 2004 dat 17.000 kinderen en jongeren het slachtoffer zijn van de sekshandel in Mexico. Net als Cacho baseerde Azaola zich op interviews met kinderen die erin slaagden te ontsnappen, maar ze bezocht ook de bordelen waar ze werken.