Mexicaanse Klimaatwet blijft dode letter
Emilio Godoy
24 april 2014
In oktober 2012 werd in Mexico een Klimaatwet van kracht. Daarmee was het land één van de eerste ter wereld die een specifieke wet rond klimaatmaatregelen aannamen. Maar tot op vandaag blijft ze dode letter, zeggen critici.
Met de Klimaatwet legde het land zich de verplichting op tegen 2020 de uitstoot van broeikasgassen met 30 procent te verminderen. De Klimaatwet legt onder meer maatregelen vast om het gebruik van gas in industriële en olie-installaties te optimaliseren, de winning van energiepotentieel uit afval te promoten en om economische en financiële incentives in het leven te roepen voor de ontwikkeling van duurzame bedrijven en industrieën.
Maar geen enkele van deze acties zijn vandaag gerealiseerd. Van de 32 Mexicaanse staten hebben slechts 14 een klimaatplan op staatsniveau uitgetekend, 7 hebben hun eigen wetten doorgevoerd en 11 hun CO2-uitstoot gemeten. “De regering heeft gefaald om alle beleidsinstrumenten op mekaar af te stemmen achter het doel om broeikasgassen te verminderen”, aldus Raúl Estrada, communicatiedirecteur van Greenpeace Mexico.
Fonds zonder budget
De beste illustratie van het gebrek aan actie is het Fonds voor Klimaatactie, dat door de Wet gecreëerd werd om initiatieven te financieren voor aanpassingsmaatregelen en initiatieven om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. In 2012 kreeg het Fonds 78.000 dollar toegewezen voor administratieve operaties, maar geen budget om projecten te financieren. En dit jaar is er zelfs geen specifieke budgettoewijzing voor het Fonds. De werkingsregels van het Fonds staan ondertussen op punt, maar ze werden nog niet officieel gepubliceerd.
Andere problemen met de implementatie van de wet hebben volgens beleidsanalist Carlos Tornel van de ngo Mexican Environmental Law Centre (CEMDA) te maken met de creatie van een nationaal systeem om klimaatverandering in kaart te brengen, de effectieve vermindering van broeikasgassen, en een evaluatie van de adaptie- en mitigatiemaatregelen.
Deze aspecten zijn essentieel “om te weten te komen wat er gebeurt op de verschillende bestuursniveaus. We hebben meer concrete informatie nodig over prioriteiten voor aanpassing en mitigatie,” zei Tornel. “Bovendien werden er geen mechanismen vastgelegd om de impact te evalueren van maatregelen, te weten te komen waar het geld naartoe gaat en hoe efficiënt het gebruikt wordt.”
Contradicties
In december 2013 werd een nieuw energieplan van kracht in Mexico. Tegen 2024 wil het land 35 procent van zijn elektriciteit uit CO2-arme bronnen halen. Nucleaire energie en hydro-elektrische stuwdammen vormen momenteel 17 procent van het totaal.
Maar de energiehervorming stelde ook de olie-industrie open voor buitenlandse investeringen. “De hervorming is gericht op meer exploitatie van olie en schaliegas, wat de uitstoot van broeikasgassen zal doen toenemen. Dat is in tegenspraak met de doelstellingen van de Klimaatwet”, zei Raúl Estrada van Greenpeace.
In januari trad een nieuwe koolstoftaks in werking: drie dollar voor elke ton CO2 die wordt uitgestoten door de mijnbouwindustrie, de verbranding van dieselolie en andere fossiele brandstoffen, en de productie van staal en cement. Aardgas, dat als minder vervuilend beschouwd wordt dan andere brandstoffen, is vrijgesteld van de belasting.
Mexico ondervindt vandaag al de gevolgen van de opwarming van de aarde, zoals meer frequente en verwoestende stormen, ernstige droogte, een stijgende zeespiegel en verlies aan biodiversiteit. Mexico is de op één na grootste vervuiler in Latijns-Amerika, na Brazilië. Het land stoot 748 ton CO2 uit per jaar.
In oktober moet de Mexicaanse regering een voortgangsrapport over de Klimaatwet voorleggen aan het parlement.