Mexico zoekt antwoord op Chinese export naar VS
Emilio Godoy
15 april 2010
Mexico is al enkele jaren niet meer de belangrijkste leverancier van de Verenigde Staten. Die plaats is ingenomen door China. Experts verzekeren dat Mexico dringend een handelsstrategie nodig heeft om de concurrentie uit China het hoofd te bieden.
Mexico, de tweede grootste Latijns-Amerikaanse economie, werd in 2003 onttroond als belangrijkste leverancier van de VS. China hoeft niet noodzakelijk een concurrent te zijn, het kan ook een bondgenoot worden, maar daarvoor is een duidelijke visie op middellange termijn nodig, zegt econoom Osvaldo Rosales, directeur internationale handel van de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en de Caraïben (Cepal), een VN-organisatie.
De Cepal publiceerde zopas een rapport over de economische relaties tussen China en Latijns-Amerika. Aanleiding was de Latijns-Amerikaanse rondreis die de Chinese president Hu Jintao deze week maakt. Volgens dat rapport vertoonde de Latijns-Amerikaanse handelsbalans met China het voorbije decennium een tekort, vooral het gevolg van het handelstekort van Mexico en de Centraal-Amerikaanse landen. Daar is China een van de belangrijkste invoerders geworden, terwijl China als bestemming voor Mexicaanse en Centraal-Amerikaanse export niet echt gegroeid is.
Nafta
Mexico’s handelsstrategie zit verankerd in de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (Nafta), de vrijhandelszone die het sinds 1994 met Canada en de Verenigde Staten vormt. De Nafta gaf een impuls aan de Mexicaanse export ten koste van een grotere afhankelijkheid van het buurland.
Tijdens de wereldwijde economische crisis die in 2008 in de Verenigde Staten begon, kreeg Mexico rake klappen. China doorstond de storm zonder grote problemen. Vorig jaar kromp de Mexicaanse economie met bijna 7 procent, die van China groeide met bijna 8 procent.
Ook de bilaterale handelsbalans is gunstig voor China. Het verkocht vorig jaar voor 32,5 miljard dollar aan Mexico, terwijl het 2,2 miljard kocht. Ondertussen ziet Mexico hoe Amerikaanse investeerders het land verlaten en naar China trekken.
Mexico slaagt er niet de nabijheid van de Verenigde Staten uit te buiten. Het kan niet op tegen de Chinese troeven: lage arbeidskosten, de aantrekkelijkheid voor buitenlandse investeerders en het grote vermogen om exportgoederen te produceren.
Volgens Cepal-topman Rosales moet Mexico “zijn geografische positie gebruiken om gezamenlijke projecten op te zetten, waarschijnlijk allianties tussen producerende en technologische bedrijven die een grote bilaterale uitwisseling mogelijk maken, daarbij gebruik makend van de voordelen van de Nafta.”