Minderheden keren zich tegen Nepalese grondwet

Het was de eerste keer sinds de maoïstische opstand en de regimewisseling in 2006 dat de partijen zo’n belangrijke overeenkomst over de concept-grondwet bereikten. De grondwetgevende vergadering heeft een eerste concept inmiddels ter beschikking gesteld voor feedback.

Talloze groepen uiten kritiek op het concept, dat werd voorbereid door partijen die ongeveer 90 procent van de zetels hebben in de 601-leden tellende vergadering.

Volgens de critici is er in de concept-grondwet te weinig aandacht voor identiteit en inclusie. Een serie hoorzittingen over de grondwet riep vorige week heftige reacties op. In sommige delen van het land werden zelfs kopieën van de tekst verbrand.

Autonome provincies

Vier groepen keren zich in het bijzonder tegen de de komst van de grondwet in zijn huidige vorm: etnische minderheden, vrouwen, dalits en hindoe-nationalisten.

In de concept-grondwet wordt aangekondigd dat het land een federatie wordt. Dat zou moeten verlopen via aanbeveling van een nog te vormen panel van experts. Anil Kumar Jha, een van de leiders van de Nepalese Sadbhawana Partij (NSP) stelt dat de politieke partijen, die gedomineerd worden door mannen uit de hogere hindoe-kasten, niet bereid zijn de macht te delen met etnische groepen en een federatie willen uitstellen. ‘Wij willen krachtige, autonome provincies. Als de federale regering de meeste macht in handen houdt, heeft federalisering geen zin. Daarom kunnen we deze concept-grondwet niet accepteren.’

Activisten uit de belangrijkste etnische groepen willen dat het land gefedereerd wordt via etnische lijnen. Dat is echter geen eenvoudige zaak, omdat het land meer dan 125 etnische groepen telt en de meeste regio’s een gemengde bevolking hebben. De grote partijen stellen de kwestie uit, in de hoop dat het enthousiasme voor etnisch federalisme langzaam zal afnemen. Dat zou hen in staat stellen een compromis uit te werken.

Marginalisering

Sommige etnische groepen worden al gemarginaliseerd sinds de vorming van de Nepalese staat aan het einde van de achttiende eeuw. Zij beschouwen de vorming van autonome provincies als een bevrijding.

Nepal stimuleerde de Nepalese taal, hindoeïsme en de bergcultuur als assimilatiebeleid tijdens het staatsvormingsproces. Dat leidde tot dominantie van de hindoe-kaste.

Het land nam een integratiebeleid aan na een regimewisseling in 2006, maar etnische groepen willen autonomie en het recht op zelfbeschikking om hun taal, cultuur en economische rechten te promoten.

Discriminatie

Vrouwelijke activisten zijn op hun beurt tegen de concept-grondwet omdat de tekst discriminerend zou zijn en hen niet als gelijke burgers beschouwt. In de tekst staat dat ‘burgerschap door geboorte’ alleen wordt toegekend aan mensen wiens vader en moeder Nepalese burgers zijn. Dat betekent dat vrouwen de identiteit van de vader van hun kinderen moeten aantonen. Voor alleenstaande moeders kan dat problemen opleveren.

De interim-grondwet schrijft voor dat 33 procent van beleidsmakers vrouw moet zijn, maar dit aantal wordt niet gehaald.

In Nepal wordt een aanzienlijk aantal mensen grootgebracht door alleenstaande moeders. Voor deze kinderen is het moeilijk het Nepalese staatsburgerschap te krijgen, als de vader uit beeld is of hij het kind niet erkent.

Participatie van vrouwen in de Nepalese politiek is erg laag. De interim-grondwet schrijft voor dat 33 procent van beleidsmakers vrouw moet zijn, maar dit aantal wordt niet gehaald. Vrouwen hebben ook een achterstand op het gebied van onderwijs. Van de vrouwen in Nepal kan 57,4 procent lezen en schrijven, ten opzichte van 75 procent van de mannen. In de nieuwe concept-grondwet wordt het percentage van 33 procent echter wel gehandhaafd.

Ook dalit-activisten vinden dat ze niet democratisch vertegenwoordigd zijn in de federale en provinciale politiek. Het aantal zetels dat ze mogen bezetten in politieke organen, komt niet overeen met het percentage van de bevolking dat ze uitmaken.