NASA lanceert CO2-satelliet

In 2009 en 2011 probeerde de NASA al eens om een “klimaatsatelliet” te lanceren, maar toen liep het telkens mis. Nu is de organisatie klaar om het opnieuw te proberen, op 1 juli.

“Koolstofdioxide in de atmosfeer speelt een kritieke rol in de energiebalans van onze planeet en is een sleutelelement in ons begrip van de klimaatverandering”, zegt Michael Freilich, directeur van de afdeling Aardwetenschappen van de NASA. “Met deze satelliet zal de NASA een belangrijke nieuwe bron leveren voor aardobservatie en voor het wetenschappelijke begrip van de planeet en haar toekomst.”

De CO2-concentratie in de atmosfeer is op het hoogste peil van de laatste 800.000 jaar. De verbranding van fossiele brandstoffen en andere menselijke activiteiten stoten jaarlijks bijna 40 miljard ton CO2 uit, waardoor de concentratie nog verder oploopt.

De OCO-2 zal elke 99 minuten rond de aarde cirkelen en daarbij de verdeling van CO2 in de atmosfeer in kaart brengen. De satelliet is vooral belangrijk om de menselijke bronnen van CO2 in kaart te brengen, maar ook de zogenaamde “sinks” te vinden: plaatsen waar CO2 uit de atmosfeer wordt gehaald en wordt opgeslagen.

Beter voorspellen

“De kennis van welke delen op aarde helpen om CO2 uit de atmosfeer te halen, is belangrijk om in te schatten of ze dat in de toekomst ook gaan blijven doen”, zegt Michael Gunson, OCO2-projectmedewerker in het Jet Propulsion Laboratory van de NASA. “Door een beter begrip van de processen kunnen we goed voorspellen hoe CO2 zich in de toekomst gaat ophopen in onze atmosfeer.”

De satelliet beschikt over drie spectrometers die het gereflecteerde zonlicht opsplitsen in de componentkleuren en dan met hoge precisie de intensiteit van die kleuren meten. Aan de hand van het gereflecteerde licht kunnen wetenschappers inschatten hoeveel CO2 en zuurstofmoleculen er in een bepaald deel van de atmosfeer te vinden zijn. De OCO-2 data zullen gecombineerd worden met metingen van grondstations, vliegtuigen en andere satellieten.