Nepalezen zijn stakingen beu

Nieuws

Nepalezen zijn stakingen beu

Damakant Jayshi

24 mei 2004

Het stakingswapen raakt behoorlijk afgebot in Nepal. Vorige week kondigden de maoïstische rebellen in het land nog maar eens een algemene staking van drie dagen af, maar veel Nepalezen gingen toch gewoon aan het werk. Zelfs bomaanslagen tegen een taxi en een bus hielden het openbaar vervoer niet van de straten. Mensen die per dag betaald worden, raken de opeenvolgende stakingen waarmee de rebellen en de politieke partijen in Nepal hun eisen kracht bijzetten, grondig beu. Ook bij de regering en de industrie komen de acties de keel uit.

“Ik kan het me niet veroorloven met mijn vingers te zitten draaien,” zegt de sjouwer Bhairab Giri. “Donderdag heb ik ook gewerkt – mijn werkgever vroeg het me, en zelf wilde ik ook niet nog eens een dag niets verdienen. Voor mij betekent een dag zonder werk 300 tot 400 roepie (3,5 tot 4,5 euro) minder. Ik heb een vraag voor iedereen die zegt actie te voeren voor onze belangen: wie wordt volgens hen het meest getroffen door al die werkonderbrekingen?”

Vorige week probeerde het maoïstische verzet van dinsdag tot donderdag het leven in Nepal helemaal lam te leggen. Net daarvoor hadden de vijf grote politieke partijen in het land opgeroepen tot een tweedaagse werkonderbreking. In april riepen beide kampen elk ook een keer op tot een algemene staking – de maoïsten kozen traditiegetrouw voor een actie van drie dagen, de partijen hielden het die keer bij één enkele dag. De maoïstische rebellen willen van Nepal een republiek maken en zeggen op te komen voor de achtergestelde streken in het land. De politieke partijen eisen de herinvoering van een parlementaire democratie. Koning Gyanendra stuurde eind 2002 een verkozen regering wandelen en bepaalt sindsdien zelf de grote lijnen van de Nepalese politiek.

Sinds 1990 werden er in Nepal al 85 algemene stakingen uitgeroepen, zegt het ministerie van Binnenlandse Zaken. Daarnaast zijn er in die periode honderden regionale stakingen geweest, naast schoolstakingen en wegblokkades.

Ooit waren veel Nepalezen blijk met elke extra dag vakantie die een ‘bandh’ – de plaatselijke term voor een algemene staking – hun opleverde. Maar nu wrijven alleen nog scholieren en ambtenaren in hun handen. De politiek geïnspireerde stakingswoede komt de economie duur te staan. Volgens het Kathmandu Research Centre verliest het land per stakingsdag 13 miljoen euro. Het gedwongen nietsdoen vreet ook aan de nationale psyche.

Tijdens de laatste stakingen werkten dan ook steeds meer mensen gewoon door. In de steden heerste geen grote drukte, maar de straten waren ook zeker niet verlaten. De openbare bussen zaten afgeladen vol. Toch zorgen vooral de acties van de maoïsten voor veel hinder. De rebellen dreigen met aanslagen tegen stakingsbrekers, en laten het niet enkel bij woorden. Het transport tussen de steden lag vorige week helemaal stil – de chauffeurs hebben angst op mijnen te rijden die de rebellen op de belangrijkste verbindingswegen zouden leggen.

Binod Bahadur Shrestha, de voorzitter van de Federatie van Nepalese Kamers van Koophandel en Industrie, zegt dat sommige ondernemers al een verzoek hebben ingediend bij het hooggerechtshof om algemene stakingen gewoon te verbieden. Maar hij geeft toe dat een dergelijk verbod niet veel zou uithalen tegen stakingen die door de maoïstische rebellen worden uitgeroepen. (PD)