New York Blog; Yes, we can!
De zon is intussen opgegaan boven New York en boven een vernieuwd Amerika -of tenminste, dat is wat de commentatoren en de enthousiaste miljoenen geloven.
Barack Obama is dus verkozen. In Chicago waren zowat 125.000 mensen aanwezig toen Barack en Michelle en hun twee dochters in aangepaste kleuren het podium op kwamen om nog eens te onderlijnen dat in Amerika alles mogelijk is en iedereen kansen krijgt. En volgens tv-rapporten is het verwachtte feest over het hele land uitgebarsten. Dansende mensen, schreeuwende mensen, een huilende Jesse Jackson in Chicago, een exploderende Ebenezer Church in Alabama. De stars and stripes wapperen boven het applaus voor een zwarte president die belooft een einde te maken aan het beleid van zijn voorganger.
De zon is intussen opegaan boven New York en boven een vernieuwd Amerika -of tenminste, dat is wat de commentatoren en de enthousiaste miljoenen geloven. Minstens 64 procent van de kiesgerechtigden gingen gisteren hun stem uitbrengen, dat is honderd jaar geleden dat er nog zo veel mensen opdaagden. Ook dat is een politieke overwinning.
Ook in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat, en onder gouverneurs groeit de Democratische meerderheid. Nobelprijswinnaar Paul Krugman vreest dat deze Republikeunse nederlaag zal leiden tot een verdere radicalisering van de Republikeinse Partij, omdat de conservatieve kiezers eerder geneigd zijn om de media de schuld te geven van hun verlies dan een verschuiving binnen de bevolking. Al moet daarbij gezegd worden dat McCain geen bittere woorden sprak toen hij zijn nederlaag toegaf, maar eerder waardigt en respectvol sprak over de vierenveertigste president van de VS.
De New York Times waarschuwde gisteren overigens dat de afscheidnemende regering Bush een kleine tsunami van wetgevende initiatieven neemt die de keuzes van de meest onpopulaire regering ooit -75 procent van alle Amerikanen gelooft dat het de verkeerde kant uitgaat met hun land- voor de volgende jaren verankert. Met name reproductieve gezondheidszorg (abortus) en milieuregels worden met grote snelheid ontmanteld. En ABC meldt net dat een voormalige hoge pief van Bear Stearns, een van de eerste banken die kopje onder gingen, nu benoemd is tot verantwoordelijke voor het controlleren van de financiële gezondheid van de bankwereld. Werk aan de winkel dus voor de regering Obama.
Zowat alle kranten, van USA Today (Historic Win) over de New York Times (Racial barrier falls in decisive victory) tot El Diario (_
Vanaf nu wordt het een kwestie van change we make happen. Want geloven volstaat niet om de economie weer op de been te helpen of om de reputatie en het gewicht van de VS in de wereld te herstellen.
Historica victoria de Barack Obama_) onderlijnen de historische betekenis van de overwinning van Obama. De New York Times illustreert dat met enkele pakkende verhalen over mensen in Georgia en Alabama die nog met dr. Martin Luther King jr. marcheerden, zongen, gearresteerd werden en vochten voor het recht om te stemmen. Voor hen is de cirkel min of meer rond, al is Obama natuurlijk -zoals Cornel West zei- niet “black” in sociale of historische zin. Hij is van gemengd Afrikaans-blanke afkomst en heeft geen wortels in de slavenhandel, in het diepe racisme van de gesegregeerde geschiedenis van de VS. ‘He’s of a different time and place, but he knows who’s shoulders he is standing on’, is het commentaar van een van de oudstrijders.
Het is nu uitkijken naar de samenstelling van de regering en naar de manier waarop Obama de overblijvende 77 dagen Bush gaat reageren op de uitdagingen die niet kunnen wachten tot hij de eed aflegt. Op 15 november komen de leiders van 20 belangrijkste naties samen in de VS om het over een nieuwe financiële architectuur te hebben, om een nieuwe mondiale krach te voorkomen. Obama kan zich enerzijds niet veroorloven om daar niets over te zeggen -de uitkomst van dit langdurige proces van vernieuwing zal tenslotte wegen op de manier waarop hij zelf een economische politiek kan voeren- anderzijds riskeert hij door deel te nemen aan zo’n overleg compromissen te moeten maken die hij moeilijk kan verdedigen tegenover zijn achterban. Principeel zei hij onlangs dat hij niet bij dat overleg van de 15de zal zijn, ook al had de Franse president Sarkozy daarop aangedrongen, omdat de VS maar ‘one president at a time’ heeft. Vraag is dus welk informeel mechanisme ingesteld zal worden om de overgang van Bush naar Obama mogelijk te maken. Verder kan de nieuw verkozen president beginnen zoeken naar uitwegen uit de Irak-oorlog, uit het gigantische overheidstekort, uit de diepe verdeeldheid tussen conservatieve christenen en seculiere kiezers….
Vanaf nu wordt het een kwestie van change we make happen. Want geloven voltaat niet om de economie weer op de been te helpen of om de reputatie en het gewicht van de VS in de wereld te herstellen.