Nieuwe Indiase marinebasis in Arabische Zee


Charley Dossche
08 mei 2012
De Indiase marine heeft een nieuwe basis op de Laccadiven, ten westen van het land, in gebruik genomen. De regionale grootmacht verstevigt op die manier zijn controle over de strategisch belangrijke eilandengroep, dat meldt de India Times.
INS Dweeprakshak is de zesde Indiase marinebasis en de vierde die de westkust voor zijn rekening neemt. ‘De Laccadiven vormen de maritieme grens van ons land in het westen. De nieuwe basis is een mijlpaal in het engagement van de marine om onze kusten te bewaken en de capaciteit van de landsverdediging te handhaven’, aldus bevelhebber vice-admiraal Sushil.
Bescherming
Sinds begin de jaren tachtig is er een afdeling van de Indiase marine aanwezig op Kavaratti. Maar nu er op het eiland een volwaardige basis is, kunnen de Indiase marineschepen een groter territorium verkennen zonder de steun van een basis te verliezen. Een nadrukkelijkere aanwezigheid op de eilanden, waarlangs enkele drukke vaarroutes lopen, geeft de marine de middelen om zijn opdrachten fatsoenlijk uit te voeren, staat te lezen op globalsecurity.org.
De recente inspanningen om de Arabische Zee en Indische Ocean te beveiligen hoeven niet te verbazen. Meer dan 97 procent van het volume dat door India verhandeld wordt, wordt over zee verscheept. De Arbabische Zee en Idische Oceaan zijn ook cruciaal omdat 84 procent van de Indiase energie afkomstig is uit Afrika en de Perzische Golf, meldt de Asia Times.
Nochtans is het pas sinds de aanslagen in Mumbai in 2008 en de groeiende piraterij dat India zijn militaire aanwezigheid in de Arabische Zee begon uit te breiden. Leden van Lashkar-e-Taiba, de organisatie die verantwoordelijk wordt gesteld voor de aanslagen, zouden via de Arabische Zee in India zijn gearriveerd.
De keuze voor Kavaratti lag voor de hand. Het ligt niet enkel dicht bij het vaste land maar ook bij een tweehonderd kilometer brede zeeweg waar de meeste scheepvaart tussen West-Azië en Zuidoost-Azië passeert.
De nieuwe basis is niet enkel belangrijk om het Indiase vasteland en de zeeroutes te beschermen, maar ook om de Laccadiven zelf te handhaven. 26 van de 36 eilanden zijn namelijk onbewoond. Daardoor zijn ze een ideaal toevluchtsoord voor terroristen. De angst voor religieus extremisme is in India de laatste tijd gegroeid. Vooral in de Maladiven, die ten zuiden van de Laccadiven liggen, is het religieus fundamentalisme aan een opmars bezig.
Piraterij
‘Er wordt te veel gefocust op de infrastructuur, terwijl het de communicatie is waar het fout loopt’
Ook de dreiging van piraten is niet uit de lucht gegrepen. Anti-piraterijmissies van de internationale troepen in de Golf van Aden hebben ervoor gezorgd dat de kapers zich hebben verspreid in de Indische Oceaan, tot aan de Indiase kustlijn. In december 2010 hebben Somalische piraten, nadat de Indiase marine drie kapingen had verijdeld, een Bengaals vrachtschip gekaapt op zo’n honderdtwintig kilometer van de Laccadiven.
Het is nog zeer de vraag of de nieuwe infrastructuur de veiligheid zal kunnen waarborgen. Terwijl veel analisten focusen op het tekort aan infrastructuur, zouden de communicatie en coördinatie tussen de kustwacht, de politie en de marine de echte pijnpunten zijn. ‘Het probleem ligt niet bij de infrastructuur’, meent Pushpita Das van het Instituut voor Studie en Analyse van Defensie in Delhi. ‘Er is te weinig aandacht besteed aan de praktische uitvoering.’
Op 12 juni 2011 werd dat pijnlijk duidelijk. Toen spoelde een 9000 ton zwaar spookschip aan op het strand van Juhu, vlak bij Mumbai. Een aantal weken later werd in Oman een schip door de bemanning verlaten. Op 31 juli belande dat schip, na honderd uur te hebben rondgedobberd in de zwaar bewaakte Indiase wateren, op het strand van…Juhu.
Een hotelmanager was de eerste die het schip opmerkte. Hij waarschuwde de politie maar ze konden het schip niet zien, ze hebben de informatie dan maar niet doorgespeeld aan de kustwacht. Toen de volgende dag vissers de politie kwamen waarschuwen voor dezelfde boot, besloten ze toch de kustwacht te waarschuwen. Maar toen die vroeg om alle informatie met een fax door te spelen, bleek dat de politie geen faxtoestel had. Ondertussen was het onbemande schip al aangespoeld op het strand.
‘De weinige coördinatie of communicatie die er momenteel is tussen de marine, de kustwacht en de politie is gebaseerd op persoonlijk contact tussen officieren’, vertelt Das. Ze pleit voor de institutionalisering van de rapportering.