Wereld niet op schema om klimaatdoelstellingen van Parijs te halen
Noorse onderzoekers: ‘Wereldwijde CO2-uitstoot zal naar verwachting stijgen in 2023’
IPS
23 oktober 2023
Volgens een analyse van het gerenommeerde Cicero Center for International Climate Research zal de wereldwijde CO2-uitstoot in 2023 met ongeveer 1% stijgen. Dat zou betekenen dat de wereld niet op schema ligt om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen.
Gerry Machen (CC BY-ND 2.0 DEED)
De prognose is gebaseerd op de meest recente gegevens uit verschillende rapporten van het Internationaal Energie Agentschap (IEA). Huidige schattingen suggereren dat de CO2-uitstoot tegen het einde van dit jaar ergens tussen 0,5% en 1,5% zal stijgen.
COP28
‘Om in overeenstemming te komen met de doelen van het Klimaatakkoord van Parijs, zou de wereldwijde CO2-uitstoot dit jaar met ongeveer vijf procent moeten dalen’, waarschuwde Glen Peters, senior onderzoeker bij Cicero. Het doel van het Akkoord van Parijs is om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau. Als de uitstoot dit jaar opnieuw stijgt, zou dit echter een belangrijk obstakel vormen om de doelstellingen te halen.
‘Het gebeurt gewoon niet. Elk jaar dat de uitstoot blijft stijgen maakt het nog moeilijker om de doelstellingen van Parijs te halen. Bovendien rijdt de wereld zich vast in nog meer verwoestende klimaatgevolgen’, waarschuwt Peters.
De belangrijkste bronnen van deze uitstoot zijn nog steeds energieverbruik. Ondanks de aanzienlijke groei van hernieuwbare energiebronnen blijven fossiele brandstoffen het wereldwijde energiesysteem domineren.
Het volledige rapport van het onderzoek zal worden gepresenteerd op de 28ste klimaatconferentie van de VN, de COP28, in het kader van het Global Carbon Budget-project. Het uitgebreide rapport zal een gedetailleerd overzicht geven van de CO2-uitstoot van alle sectoren, met behulp van gegevens uit verschillende IEA-rapporten.
Gevolgen stijgende uitstoot
Het overschrijden van de afgesproken doelstelling kan leiden tot gevaarlijke wereldwijde klimaatomslagpunten, de zogeheten “tipping points”. Die ontwikkeling baart klimaatwetenschappers grote zorgen.
Tijdens de covid-19-pandemie was de wereld voor het eerst in decennia getuige van een historische daling van de totale uitstoot. Het lijkt er nu echter op dat de uitstoot weer een nieuw recordniveau bereikt, waardoor de strijd tegen klimaatverandering een nog grotere uitdaging wordt.
De belangrijkste bronnen van deze uitstoot zijn nog steeds energieverbruik, zoals elektriciteitsopwekking en verwarming, transport, productie, bouw en voedselproductie. Ondanks de aanzienlijke groei van hernieuwbare energiebronnen zoals wind- en zonne-energie, blijven fossiele brandstoffen zoals steenkool, olie en gas het wereldwijde energiesysteem domineren.
Peters merkt op dat hernieuwbare energiebronnen weliswaar snel vooruitgang boeken, maar dat de verschuiving naar zonne- en windenergie niet groot genoeg is om de noodzakelijke emissiereducties mogelijk te maken.