Obama neemt de leiding in strijd tegen klimaatverandering

Een van de hoofdpunten van het CPP is het voor 2030 terugdringen van de CO2-uitstoot van elektriciteitscentrales met 32 procent ten opzichte van het niveau in 2005. Tussen 2005 en 2013 daalde de uitstoot al met 15 procent, wat betekent dat de VS al bijna de helft van dat doel bereikt hebben. De verschillende staten mogen zelf plannen opstellen om de uitstoot terug te dringen. De conceptversies van die plannen moeten in 2016 ingediend zijn, de definitieve plannen in 2018.

Obama’s erfenis

De VS zijn na China de grootse CO2-vervuiler in de wereld. Met de lof die Obama ten deel viel na de presentatie van het Clean Power Plan, lijkt echter een verschuiving in de perceptie plaats te vinden: van een van de grootste vervuilers, naar een leider in de strijd tegen de klimaatverandering.

De aankondiging van Obama kwam na een reeks diplomatieke hoogtepunten voor de Amerikaanse regering.

De aankondiging van Obama kwam na een reeks diplomatieke hoogtepunten voor de Amerikaanse regering, zoals de atoomovereenkomst met Iran en normalisering van de diplomatieke betrekkingen met Cuba. Veel waarnemers schrijven deze stappen van de president, nu het einde van zijn presidentschap nadert, toe aan zijn wens om een erfenis op te bouwen op het gebied van buitenlands beleid.

Het Clean Power Plan zou de groene erfenis van Obama moeten worden. ‘Dit historische plan legt voor het eerst de CO2-vervuiling door elektriciteitscentrales aan banden’, zegt Sara Chieffo, vicevoorzitter Overheidszaken bij de League of Conservation Voters (LCV).

‘Samen met andere maatregelen van de regering-Obama, zoals het verbeteren van de energiezuinigheid van auto’s en investeringen in hernieuwbare energie, draagt het plan aanzienlijk bij aan de vermindering van de CO2-uitstoot.’

Eenvoudig

Net als bij de overeenkomsten met Iran en Cuba, zal de implementatie van het CPP echter grotendeels afhangen van het Congres en de rechtbanken in het land. Het plan, opgesteld door het milieuagentschap EPA, is na kritiek verschillende keren aangepast. De vorige week gepubliceerde definitieve versie, richt zich meer op elektriciteitscentrales als CO2-vervuilers, en minder op staten die hun milieudoelen moeten halen, schrijft Jody Freeman in een artikel voor Politico.

‘Aanpassingen in het plan zullen het moeilijker maken voor tegenstanders om te beargumenteren dat het een inbreuk is op de soevereiniteit van staten. Dat was altijd een van de belangrijkste argumenten tegen de conceptversie, waarin staten individuele emissiedoelstellingen moesten halen. In de definitieve versie kunnen staten eenvoudigweg aan hun verplichtingen voldoen door de nationale, uniforme maatstaven van de EPA voor kolen en gas toe te passen binnen hun jurisdictie. Dat is het meest eenvoudige nalevingsplan dat je je kunt voorstellen.’

Tegenslag

Voorafgaand aan de aankondiging van het Clean Power Plan, concentreerde de discussie zich vooral op een andere EPA-regel uit 2011, de standaard voor kwikvervuiling door elektriciteitscentrales. Op 29 juni blokkeerde het Hooggerechtshof deze EPA-maatregel met als argument dat onvoldoende rekening was gehouden met de kosten ervan. De zaak ligt inmiddels weer bij een lagere rechtbank.

Het EPA-initiatief uit 2011 om de emissie van giftige stoffen te reguleren, stuit op hevige weerstand van de industrie in ongeveer twintig staten. Hoewel de uitspraak van het Hooggerechtshof gezien kan worden als een tegenslag voor het EPA, faciliteert het ook het Clean Power Plan door dubbele regelgeving uit te sluiten. ‘Ironisch genoeg kan dit besluit de weg vrijmaken voor een andere, bijna even kostbare EPA-maatregel, het Clean Power Plan. Maar alleen als het agentschap afziet van zijn geliefde kwikmaatregel’, schreven Brian Potts en Abigail Barnes in een artikel in Forbes.

Er bestaat inderdaad optimisme dat het CPP overeind zal blijven met de onvermijdelijke rechtszaken voor de deur. Sara Chieffo verwacht dat de druk vanuit de gezondheidssector, geloofsgroepen en miljoenen bezorgde burgers ook een rol zal spelen. ‘Wij vertrouwen erop dat gekozen politici in het land zich iets aantrekken van hun kiezers, die in overweldigende meerderheid voor klimaatactie zijn’, zegt Chieffo.