Regering zet eigen vissers buitenspel
Muddassir Rizvi
18 februari 2003
Kleine vissers in Pakistan beginnen almaar feller te protesteren tegen de exclusieve rechten die hun regering aan buitenlandse fabrieksschepen heeft toegestaan om in een zone tussen 12 en 35 zeemijlen voor de Pakistaanse kust hun netten uit te werpen. Tegenstanders stellen dat de buitenlandse concurrentie twee miljoen mensen in Pakistaanse visserdorpen in de problemen brengt.
Sinds september 2002 heeft de Pakistaanse overheid al aan 15 industriële vissersschepen uit China, Taiwan en Zuid-Korea een licentie verleend. Het gaat om middelgrote trawlers van 100 tot 250 ton. De Pakistaanse regering benadrukt dat het om een experiment gaat - de havenautoriteiten van Karachi mogen tijdens de proefperiode maximaal 20 middelgrote en 10 grote fabrieksschepen in Pakistaanse wateren toelaten. De buitenlandse trawlers moeten alle vis die ze er bovenhalen in Pakistan aan land brengen. De regering gaat ervan uit dat de industriële vissers veel geld zullen binnenbrengen door de belasting die ze op hun vangsten betalen en het gebruik van havenfaciliteiten. Pakistan hoopt door de nieuwe politiek ook meer vis te kunnen exporteren - nu komt het land aan een eerder mager jaarlijks exportresultaat van ongeveer 140 miljoen euro.
De tegenstanders van het nieuwe visserijbeleid zeggen dat de fabrieksschepen gebruik maken van tot drie kilometer lange netten waarin zowat alle vissen en andere zeedieren van enige grootte gevangen raken. Soorten die commercieel niet interessant zijn, worden dood teruggeworpen - daarbij gaat het soms om 90 procent van de vangst. Kleine vissers zeggen dat ze hun vangsten als gevolg van die praktijken nu al zien teruglopen. Bovendien worden de Pakistaanse vissers gekortwiekt door de beslissing de fabrieksschepen exclusieve rechten toe te kennen tussen 12 en 35 mijl voor de kust. Pakistaanse vissers moeten nu uit die zone wegblijven, wat betekent dat ze nog hoogstens 12 mijl mogen uitvaren, legt Mohammad Ali Shah uit, de directeur van het Pakistan Fisherfolk Forum (PFF). Die organisatie neemt het op voor de arme vissers die langs de 1120 kilometer lange Pakistaanse kust leven. Als de licenties van de buitenlandse fabrieksschepen niet worden ingetrokken, komt het tot een grote sociale en ecologische catastrofe, voorspelt Shah.
Ook voor de Pakistaanse visliefhebbers is er slecht nieuws. Volgens de Fishermen Cooperative Society (FCS), de oudste visserijorganisatie in het land, werd er in 2002 in de haven van Karachi maar iets meer dan 7.000 ton vis aangevoerd, bijna 2.000 ton minder dan in 2001. Volgens de FCS is dat vooral te wijten aan het gebruik van illegale netten door de buitenlandse trawlers. Maar ambtenaren van de visserijhaven van Karachi geven informeel ook toe dat de buitenlandse vissers een deel van hun vangst in de havens van de Perzische Golf verkopen - daar haalt vis hogere prijzen.