Rijstpudding voor Chinese patriotten

Nieuws

Rijstpudding voor Chinese patriotten

Shinan Liu en Mattias Creffier

01 augustus 2008

‘Gemengde achtschattenrijstpudding’ is in een recordtijd een van de populairste zoektermen geworden op het Chinese internet. Patriottische jonge Chinezen gebruiken de culinaire codetaal om te verwijzen naar president Hu Jintao en premier Wen Jiabao, aan wie ze op speciale fansites hun grote liefde betuigen.

Gemengde achtschattenrijstpudding is een populair, nogal tijdrovend Chinees dessert, geparfumeerd met amandelen, walnoten, lelieblaadjes, jujube, rozijnen, meidoornbloesem, lotuszaden en enkele kersen. Het is ook de roepnaam geworden voor de aanhangers van Hu Jintao en Wen Jiabao. De fans van president Hu noemen zich op internetfora vaak ‘gemengde rijst’, de aanhangers van premier Wen ‘achtschattenrijst’.
Kwatongen beweren dat het gebruik van bijnamen te maken heeft met de strenge censuur die internetproviders toepassen. Elke bijdrage met daarin de naam van een bekende politicus wordt automatisch verwijderd, uit angst de machthebbers voor het hoofd te stoten. Dat kan misschien zo zijn, maar de termen hebben duidelijk een positieve gevoelswaarde
In het Chinees klinkt ‘gemengde rijstpudding’ als ‘shijin fan’, waarbij ‘jin’ ook voorkomt in Hu Jintao en ‘fan’ kan gelezen worden als het Engelse ‘fan’ of aanhanger. Volgens een gelijkaardig procedé kan ‘achtschattenrijst’ (‘babao fan’) worden gerelateerd aan Wen Jiabao, want ‘Bao’ betekent ‘schat’. De president wordt ook wel Taotao genoemd en de premier Baobao, wat zoveel betekent als ‘schatje’ en vaak als koosnaam wordt gebruikt voor kleine kinderen.
‘Gemengde achtschattenrijst’ dook op 5 mei als topic op op het populaire Chinese internetforum Tianya, kort voor Ju en Wen zich in de kijker werkten na de aardbeving in Sichuan op 12 mei. Het topic is intussen meer dan 10.000 bijdragen lang en werd bijna een miljoen keer bekeken. Daarnaast zijn er ook op facebook sites gewijd aan de Chinese premier en president die bij de generatie geboren in de jaren tachtig een popsterachtige status genieten.
De actualiteit en ook enkele jeugdfoto’s van de twee leiders worden er druk becommentarieerd. De ene wil weten wat Taotao’s favoriete gerecht is, de andere hoe lang Baobao zijn nieuwe New Balance-schoenen al heeft gedragen. De commentaren zijn unaniem positief, in de trant van: “Baobao zag er erg verouderd uit toen hij het aardbevingsgebied bezocht, het breekt mijn hart” of “Broer Hu’s toespraak van gisteren was super. Hij heeft Sarkozy mooi te grazen genomen”.
Sommigen menen zelfs in de gescande oude zwartwitfoto’s van de jonge Wen Jiabao een gelijkenis te ontwaren met de Hongkongse filmster Tony Leung Chiu-wai, die menig vrouwenhart sneller doet slaan. “Toen Baobao jong was, was hij nog knapper dan Tony Leung Chiu-wai. Ook nu nog heeft hij iets speciaals.”

“Hup broer Hu”

Het was in de Volksrepubliek lange tijd niet vanzelfsprekend om op zo’n vertrouwelijke manier met de leiders om te gaan. Mao Zedong werd steeds genoemd met titel en familienaam, als “voorzitter Mao” dus. In 1984 was er een eerste doorbraak toen studenten in Peking bij de militaire parade voor 35 jaar communisme een spandoek ophingen met “Hallo Xiaoping” en daarbij Deng Xiaoping, de voorzitter van de centrale militaire commissie, met de voornaam noemden.
Bij de protesten voor en tegen de doortocht van de Olympische vlam in Parijs droegen enkele Chinese studenten een bord met de slogan “Hup broer Hu”, wat in het Frans werd vertaald als “Allez, frère Hu”. Ook dat werd in een mum van tijd een gevleugelde uitspraak.
De bezoekers van de fansites benadrukken dat de bijnamen een spontaan fenomeen zijn en niet het gevolg van angst of zachte dwang. De koosnaampjes zijn voor hen tekenen van “erkenning, dank en liefde” en de “spiegel van de vooruitgang van de dertigjarige politieke beschaving in China”. Waar “Hallo Xiaoping” hier en daar nog een wenkbrauw deed fronsen, wordt “Hup broer Hu” meestal op een glimlach onthaald.