Satirisch bloggen mag in Singapore niet meer

Nu al kan je in de rijke stadstaat Singapore een boete krijgen door de wet op kauwgom kauwen te overtreden, door afval op straat te werpen, door het toilet niet door te trekken of door ‘onnatuurlijke’ seks te hebben. Het lijkt er sterk op dat ‘het bespotten van de overheid’ binnenkort aan die lijst zal worden toegevoegd.

De regering trad vorige week op tegen een van ’s lands populairste bloggers, Lee Kin Mun, op zijn weblog beter bekend als ‘Mister Brown’. Zijn fout bestond eruit om in zijn column in de krant ‘Vandaag’ de draak te steken met de prijsstijgingen en met de hoge levenskost in de stadstaat met zijn 4,2 miljoen inwoners.

“Het is niet de rol van journalisten of kranten om hun mening te verkondigen, of om campagne te voeren voor of tegen de regering”, schreef de woordvoerder van de minister van Informatie en Communicatie vorige week in de door de staat beheerde krant ‘Vandaag’. “Als een columnist zich voorstelt als een niet-politiek observator, om vervolgens zijn toegang via de massamedia te misbruiken door de overheid zwart te maken bij het kiespubliek, dan is hij niet langer een opbouwende criticus, maar een guerrillastrijder.”

Waarna de woordvoerder bijval kreeg van de vice-minister van hetzelfde ministerie. “Als je vindt dat er een probleem is met de hoge prijzen, zeg dat dan, dan zoeken we samen naar een constructieve oplossing. Maar breng de samenleving niet uit evenwicht in naam van de humor. Dat zorgt voor onrust.”

Wat vervolgens gebeurde is typisch in Singapore, waar de media louter applausmeester spelen voor de regering: de krant schorste de column van ‘Mister Brown’.

Voor mediarechtengroepen was deze confrontatie onvermijdelijk. De snel groeiende Singaporese bloggemeenschap stelt de autoritaire overheid voor nieuwe problemen. Nu al zijn er naar schatting meer dan 22.000 bloggers in Singapore en hun aantal groeit iedere dag. Net als in andere landen kunnen deze schrijvers rechtstreeks communiceren met hun publiek, zonder overheidscontrole. Dat heeft de Singaporese overheid niet graag. Ze heeft daarom strenge beperkingen opgelegd aan bloggers, net als andere Zuidoost-Aziatische landen als Myanmar, Laos en Vietnam. Ook daar heerst strenge censuur op de vrije meningsuiting via het internet.

In 2005 plaatste de Parijse mediawaakhond ‘Reporters Zonder Grenzen’ Singapore 140ste op 167 onderzochte landen, de laatste plaats van alle ontwikkelde landen.

Het jaar daarvoor, net nadat premier Lee Hsien Loong aan de macht was gekomen, had hij nochtans beklemtoond dat de Singaporezen zich in de toekomst vrij moesten voelen om verschillende meningen te uiten, andere ideeën na te streven, of simpelweg anders te zijn.

Twee jaar later, net voor de parlementaire verkiezingen van mei werd duidelijk wat er van die voornemens is geworden: leiders van oppositiepartijen mochten geen campagne voeren via de elektronische media. Bloggers en websitebeheerders mochten niet uitkomen voor hun politieke voorkeur.

Het gevolg is dat steeds meer Singaporezen een blog aanmaken, stelt Chee Siok Chin van de oppositiepartij Singapore Democratic Party (SDP) vast. “Mensen uiten steeds openlijker hun politieke ideeën via hun blog omdat er in de gewone media een veel te groot gebrek aan openheid heerst.”