Schuldkwijtschelding heeft een hoge prijs - analyse
Sanjay Suri
13 juni 2005
De arme ontwikkelingslanden moeten ook de kleine lettertjes lezen van het nieuwe aanbod om hun multilaterale schulden volledig kwijt te schelden. Het akkoord dat de ministers van Financiën van de zeven grootste industrielanden, de G7, zaterdag over de zaak bereikten, bevat een voorwaarde over privatiseringen die de schuldeisers veel meer kan opleveren dan de schuldaflossingen die ze mislopen.
De G7 - de VS, Japan, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Canada, willen 18 hoofdzakelijk Afrikaanse landen 40 miljard dollar aan schulden kwijtschelden die ze hebben uitstaan bij de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds en de Afrikaanse Ontwikkelingsbank. Dat levert die arme landen een jaarlijkse besparing van ongeveer 2 miljard dollar op. De komende maanden kunnen nog bijkomende landen van de maatregel gaan genieten.
Maar de zeven ministers hebben voorwaarden verbonden aan de kwijtscheldingsoperatie. Ontwikkelingslanden moeten een groeibeleid voeren om vooruitgang te boeken op sociaal en economisch vlak, luidt de afsluitende verklaring van de zeven na hun tweedaags overleg van het voorbije weekend. Ze moeten de ontwikkeling van de privé-sector versterken en investeringen aantrekken en hindernissen voor plaatselijke en buitenlandse investeerders uit de weg ruimen.
De zeven zetten ook een stok achter de deur. De Wereldbank zal erop toekijken dat de begunstigde landen werk maken van goed beleid en transparantie en dat de bestuurders verantwoording afleggen tegenover de bevolking. De begunstigde landen moeten ook niet proberen opnieuw hoge schulden aan te gaan die ze niet kunnen terugbetalen. Wie slecht scoort op die punten, krijgt minder hulp. Volledige schuldkwijtschelding komt er bovendien alleen voor landen die hun schulden tot hiertoe trouw hebben proberen terug te betalen.
De 18 landen die hun multilaterale schuld helemaal kunnen zien verdwijnen, behoren tot de HIPC-groep, arme landen met een zware schuldenlast waarvoor de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds al een schuldverminderingsoperatie hadden opgezet. Andere landen kunnen eveneens rekenen op een tegemoetkoming, maar ook daaraan zijn voorwaarden verbonden. Dat illustreren de ministers met het voorbeeld van Nigeria - geen HIPC-land want te rijk, maar ook diep in de rode cijfers. Nigeria is de sleutel van de welvaart van het hele continent, klinkt het in de verklaring van de zeven ministers van Financiën. Ze maken duidelijk dat ze alleen een oplossing aanbieden voor Nigeria’s schuldenproblemen in ruil voor een voortzetting van de economische hervormingen die de voorbije jaren de zegen kregen van het Internationaal Monetair Fonds. (PD)