Senegal kiest radicaal voor spaarlampen

De Senegalese regering wil snel gaan. Tegen eind dit jaar zouden er 3,5 miljoen gloeilampen moeten zijn uitgewisseld. De spaarlampen die de oude peertjes vervangen, worden ingevoerd uit Zuid-Korea. In februari kreeg Senegal al een eerste lading van 550.000 lampen binnen.
Senegal worstelt met een chronisch gebrek aan elektriciteit. Alle Senegalese elektriciteitscentrales samen hebben maar een vermogen van 486 megawatt. Er is zeker 240 megawatt extra vermogen nodig om de huidige vraag naar stroom te dekken. Door over te schakelen op spaarlampen, wordt de bouw van nieuwe elektriciteitscentrales minder dringend. Spaarlampen zetten ook een rem op de invoer van stookolie die in de centrales wordt gebruikt. Senegal besteedt bijna de helft van zijn exportinkomsten aan de invoer van olie.
De zuinige lampen zijn duurder – de Zuid-Koreaanse lampen kosten ongeveer anderhalve euro, maar andere spaarlampen zijn tot drie keer duurder  – maar ze gaan langer mee en verbruiken minder. Dat is een belangrijk argument voor veel Senegalezen.

Giftig

Maar er is toch behoorlijk wat twijfel. Milieubeschermers waarschuwen dat veel spaarlampen kwik bevatten en niet zomaar met de rest van het huisvuil mogen worden weggegooid. Senegal heeft nog geen systeem om oude spaarlampen in te zamelen en op een veilige manier te behandelen. Ook de elektromagnetische straling die de lampen veroorzaken, zorgt voor onrust.
Volgens Haïdar el-Ali, een ecologist uit Dakar, doet de regering er ook verkeerd aan vooral op gewone consumenten te mikken. “De cementindustrie en het transport zijn veel grotere vervuilers. En in Senegal is het vooral de industrie die energie verbruikt, niet de gezinnen.”
Andere Afrikaanse landen kiezen ook voor spaarlampen. Zuid-Afrika nam zich al in 2008 voor tien miljoen gloeilampen uit te wisselen, en in Kenia is dit jaar een nationale campagne van start gegaan waarbij tegen mei een miljoen gratis spaarlampen zouden moeten zijn uitgedeeld.