Sierra Leone voert moeizame strijd tegen ebola

‘Met ons zwakke zorgsysteem kunnen we alleen vertrouwen op steun van onze internationale partners’

‘Wij zijn hier niet op voorbereid, we zijn erdoor overvallen. Met ons zwakke zorgsysteem kunnen we alleen vertrouwen op steun van onze internationale partners’, zegt hij.

Uit een vorige week verschenen rapport van de Britse hulporganisatie Save the Children blijkt dat in Sierra Leone elk uur vijf mensen worden geïnfecteerd met het ebolavirus. De regering beweert dat het rapport de situatie sterk overdrijft en dat in sommige delen van het land vooruitgang wordt geboekt.

Burgerorganisaties en de bevolking maken zich echter zorgen over de manier waarop de regering omgaat met de uitbraak. Bernard Conteh, directeur van de Anti-Violence Movement, een mensenrechtengroep, vindt dat de autoriteiten proactiever moeten zijn. ‘Ze moeten gezondheidswerkers die in de frontlinie van de strijd tegen ebola staan, goed betalen en hen van adequate bescherming voorzien. Dat gebeurt niet. Zelfs de quarantaine van mensen die verdacht worden van besmetting met ebola, gebeurt niet goed.’

Alleen al op 2 november werden 61 nieuwe ebolagevallen gerapporteerd in het land. Daarmee kwam het aantal slachtoffers in het land op 4.059. Dat is meer dan in buurland Liberia, dat tot een maand geleden het zwaarst getroffen land was. Liberia telde 2.515 besmettingen, terwijl Guinea, waar de epidemie begon, 1.409 gevallen van ebola registreerde.

Snelle verspreiding

Sinds de uitbraak van de ebola-epidemie in april verloor Sierra Leone vijf artsen en meer dan zestig verpleegkundigen en andere hulpverleners aan de ziekte. Dat aantal stijgt nog steeds. Het African Governance Initiative, een initiatief van de voormalige Britse premier Tony Blair, stelt dat het virus zich negen keer sneller verspreidt dan twee maanden geleden. Van de twaalf districten in het land en de hoofdstad Freetown was alleen Koinadugu in het noorden tot voor kort vrij van ebola. Op dit moment zijn er in Koinadugu minstens zes gevallen bevestigd.

De regering krijgt hulp van de internationale gemeenschap, onder meer uit Groot-Brittannië, China en Cuba. Groot-Brittannië heeft medische apparatuur en gezondheidswerkers gestuurd en behandelcentra opgezet in de hoofdstad. China heeft ook medische hulp gestuurd en er zijn tientallen Cubaanse medici actief in het land.

Volgens Artsen zonder Grenzen is de uitbraak echter nog lang niet onder controle, maar zijn er grote hiaten zijn op alle terreinen, van medische zorg en training van personeel tot infectiebeheersing, het traceren van contacten en voorlichting van de bevolking.

Gebrekkige voorlichting

‘Niemand weet wanneer er een einde komt aan de epidemie.’

De regering in Freetown heeft recentelijk voor een periode van een jaar de noodtoestand afgekondigd. Dat gebeurde twee dagen nadat een eerdere, voor negentig dagen afgekondigde noodtoestand was afgelopen. Minister van Justitie Frank Kargbo zegt dat de verlenging van de noodtoestand noodzakelijk is om de verspreiding van het virus onder controle te krijgen. ‘Niemand weet wanneer er een einde komt aan de epidemie. Wij geloven dat we het de ziekte met hard werken binnen deze perioden onder controle kunnen krijgen.’

Dat het virus zich zo snel kan verspreiden, heeft volgens velen te maken met de houding van de bevolking en, volgens Artsen zonder Grenzen, met gebrekkige mobilisatie van en voorlichting aan de bevolking. Culturele gewoonten en traditioneel geloof hinderen ook de strijd tegen ebola.

‘De mensen raken doden nog steeds aan, wassen ze en begraven ze, ook al hebben ze herhaaldelijk gehoord dat ze dat niet moeten doen. Op deze manier raken ze gemakkelijk besmet’, zegt Alfred Palor Conteh, voorzitter van de Nationale Ebola Reactiecommissie.

Mensen weigeren ook te melden bij ziekenhuizen dat ze ziek zijn, uit angst voor stigmatisering door hun omgeving. Veel Sierra Leoners geloven dat ebola fataal is en dat behandeling daarom geen zin heeft. Degenen die de ziekte wel overleefden, hebben daarna nog steeds te maken met stigmatisering.