Sierra Leone worstelt met tienerzwangerschappen
Mohamed Fofanah
03 april 2011
Tienerzwangerschappen zijn verantwoordelijk voor 40 procent van de moedersterfte in Sierra Leone. Dat staat in een rapport dat het VN-kinderfonds Unicef dinsdag 5 april publiceert.
Zeventig procent van de tienermeisjes in Sierra Leone is getrouwd, blijkt uit een onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie uit 2008. Huwelijken op jonge leeftijd worden traditioneel aangemoedigd in het land.
Het Unicef-rapport ‘A Glimpse Into the World of Teenage Pregnancy in Sierra Leone’, stelt dat het in Sierra Leone “zo belangrijk is dat een meisje als maagd het huwelijk ingaat, dat een huwelijk vaak vrijwel samenvalt met de eerste menstruatie.”
Unicef deed onderzoek in vier regio’s en concludeerde dat tienermeisjes die zwanger raken vaak te maken krijgen met een sociaal stigma, onstabiele huwelijken en armoede. Verder worden ze gedwongen te stoppen met hun opleiding. De zwangerschappen worden door docenten, artsen, politic en de ouders gezien als een groot probleem, zegt Unicef.
Seks als ruilmiddel
Extreme armoede is een andere factor die bijdraagt aan tienerzwangerschappen. Kinderen moeten door de armoede vaak voor zichzelf zien te zorgen. Kadiatu (niet haar echte naam) woont met haar drie kinderen in Kissy Mess Mess, in het oosten van de hoofdstad Freetown. Ze is nu 27 en vertelt over haar eerste zwangerschap.
“Ik kom uit een arm gezin en ik had gebrek aan zo ongeveer alles. Eten, kleding en ook schoolgeld kon ik niet betalen. Toen kwam ik een man tegen die me dat alles wilde geven. Daar heb ik toen aan toegegeven”, zegt ze.
Haar vriend van destijds was dertig, zij was nog maar vijftien jaar oud. Op een gegeven moment belandde ze bij de dokter, omdat het vermoeden bestond dat ze een blindedarmontsteking had. “Maar ik bleek al drie maanden zwanger te zijn”, zegt ze. “Toen ik dat aan mijn vriend vertelde, wilde hij dat ik onmiddellijk een abortus liet plegen. Hij ontkende dat het zijn kind was en wilde geen verantwoordelijkheid nemen.”
Kadiatu hield haar baby, maar net zoals veel andere meisjes die op jonge leeftijd zwanger raken, ging ze van school.
Prenatale zorg op school
“Op mijn zeventiende werd ik weer zwanger, op bijna dezelfde manier. Nu heb ik drie kinderen. Ik ben nog steeds een alleenstaande moeder. Ik overleef van het venten met fruit op de markt en ik ben afhankelijk van mannen die me liefde beloven”, zegt ze. “Maar ze willen alleen maar seks en daarna zijn ze weer weg.”
In 2009 stelden dorpshoofden in een noordelijke provincie een statuut in dat eiste dat niet alleen een meisje dat zwanger raakt van school moet, maar ook de vader van het kind. Het idee kreeg echter veel kritiek, omdat het alleen maar het stigma en de schooluitval zou verergeren.
In het district Koinadugu, ook in het noorden, beloofde de Jongerenvereniging voor Ontwikkeling Biriwa schoolmeisjes van twaalf tot zestien een beurs voor de universiteit, als uit medisch onderzoek zou blijken dat ze nog maagd waren. Ook dat initiatief werd al snel van tafel geveegd.
In een conceptrapport voor de Wereldgezondheidsorganisatie zegt Helenlouise Taylor dat maar weinig tienermeisjes zich tijdens hun zwangerschap medisch laten controleren. In plaats daarvan proberen ze hun zwangerschap te verbergen of abortus te plegen. Dat maakt het moeilijk potentiële problemen vroegtijdig op te sporen.
Ze pleit voor betere voorlichting op scholen en betere contacten tussen scholen en klinieken. Misschien is het zelfs mogelijk, oppert ze, om prenatale zorg op scholen aan te bieden.