Sri Lanka klautert uit voedselcrisis

In alle provincies van Sri Lanka daalt de honger. Het land klautert daarmee stilaan uit een diepe voedselcrisis, maar er blijven nog hardnekkige hotspots.

Nog steeds 3,9 miljoen Sri Lankanen kampen met acute of matige voedselonzekerheid, blijkt uit nieuwe cijfers van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) en het Wereldvoedselprogramma (WFP). Maar dat is een flinke daling met zo’n 40 procent tegenover de situatie vorig jaar. Ook het aantal mensen dat met ernstige en acute honger kampt, is gedaald van 66.000 tot 10.000. 

Dat is vooral te danken aan dalende voedselprijzen en stijgende inkomens bij plattelandsgemeenschappen. Internationale hulp, met name meststoffen, heeft daar veel mee te maken: de oogsten stegen met 12 procent tegenover 2022.

‘Na veel moeilijke maanden zien we eindelijk een verbetering in de voedselzekerheid in het land.’

Maar ondanks de positieve trend blijft de voedselonzekerheid groot in bepaalde districten, zeggen de twee organisaties, vooral in noordelijke provincies. 

‘Na veel moeilijke maanden zien we eindelijk een verbetering in de voedselzekerheid in het land’, zegt WFP-vertegenwoordiger Abdur Rahim Siddiqui. ‘Maar er is nog veel werk te doen. Een groot aantal gezinnen - meer dan 60 procent - moet negatieve maatregelen nemen om voedsel op tafel te krijgen, zoals geld lenen of voedsel kopen op krediet. Het Wereldvoedselprogramma zal zijn noodoperaties uitbreiden om rantsoenen en middelen te verdelen onder mensen die met voedselonzekerheid kampen.’

Stijgende voedselprijzen

In de lente van vorig jaar escaleerde de economische en politieke crisis in Sri Lanka snel. De bevolking kwam massaal op straat om te protesteren tegen de stijgende voedselprijzen, met de bestorming van het presidentiële paleis op 9 juli als hoogtepunt.

Een van de verklaringen voor de snel verslechterende economische situatie was de grote afhankelijkheid van import, ook voor energie. Aangezien het land voor import in vreemde valuta (grotendeels Amerikaanse dollars) betaalt en voor export in vreemde valuta verkoopt, raakten de reserves van de centrale bank uitgeput.

De regering had ook niet genoeg Sri Lankaanse roepies om nieuwe invoer te betalen, dus de prijzen van producten, inclusief essentiële zaken zoals voedsel en brandstof, schoten pijlsnel de lucht in.