Tekort aan toiletten houdt vrouwen uit politiek

De 36-jarige Krupa Shanti werd negen maand geleden verkozen tot hoofd van de dorpsraad van Mallampeta, in de deelstaat Andhra Pradesh.

“Sinds ik het heb overgenomen, hebben driehonderd mensen hun Below the Poverty Line-rantsoenkaarten gekregen en krijgen ze gesubsidieerde voeding. Nog eens tweehonderd mensen hebben de kaart gekregen waardoor ze kunnen stemmen.”

In de struiken

Maar één zaak heeft ze niet kunnen veranderen: de slechte sanitaire voorzieningen voor vrouwen. “Ik heb geen geld gekregen om zelfs maar één enkel toilet te bouwen.” Zij en haar vrouwelijke collega’s moeten nog altijd in de struiken naar het toilet.

Zeshonderd kilometer verderop, in Chowtapalli, klaagt dorpsraadvoorzitter Sandhya Rani eveneens dat ze kostbare werktijd verliest. Het oude gebouw waar haar kantoor is, heeft geen stromend water en sanitaire voorzieningen.

“Elke keer als ik naar het toilet moet, rep ik me naar huis. Hoe kun je nu werken in zulke omstandigheden?” Van de negen vrouwen in de tienkoppige dorpsraad is zij dan nog de enige die thuis een toilet heeft.

Veel van de vrouwen in de dorpsraad hadden gehoopt dat hun verkiezing hen een waardig leven zou schenken. Van die droom is niets in huis gekomen.

60 procent van Indiërs

Een gebrek aan toiletten is een groot probleem in India. Van de 1,2 miljard inwoners heeft 60 procent geen adequate sanitaire voorzieningen.

Volgens een recent rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie staat India bovenaan op de lijst van landen met het grootste aantal mensen die zich in de open lucht moeten ontlasten. Dat geldt voor 58 procent van de bevolking.

Op het platteland heeft zelfs 70 procent van de huizen geen toilet.

Golf van verkrachtingen

Vooral voor vrouwen in de lokale politiek is dat problematisch. Niet alleen verliezen ze veel tijd, velen zijn ook gealarmeerd door de recente golf van verkrachtingen op het platteland. Sinds eind mei zijn minstens vijf vrouwen verkracht en vermoord toen ze ‘s nachts buiten hun behoefte gingen doen.

Verscheidene vrouwen overwegen nu uit de politiek te stappen. Onder meer Swaroopa Chamtla, dorpsraadslid in Chowtapalli, is van plan er de brui aan te geven – en ook haar man dringt erop aan.

“Ik heb politieke rivalen die ik bij de verkiezingen verslagen heb. Wat als die me volgen in het veld of in de struiken en mij daar aanvallen? Het gebeurt overal, niet?”

Te duur

De Indiase regering subsidieert nu de aankoop van bouwmaterialen voor de constructie van toiletten. Krupa Shanti was een van de eerste vrouwen die er gebruik van wilde maken. Zelfs het overheidstarief is voor velen te duur, zegt ze. Ze moest een aanbetaling van 10.000 roepie (ongeveer 120 euro) doen, te veel in een land waar 30 procent minder dan 1 euro per dag heeft.

Ambtenaren liggen ook niet wakker van het lot van vrouwen in de dorpen en maken daarom geen haast met de goedkeuring van fondsen voor toiletten, zegt ze.

De Wereldbank stelde al in 2011 vast de overheidsmiddelen voor sanitaire voorzieningen in India op een schrijnende manier tekort schoten. Volgens het rapport verloor het land in 2006 alleen al 40 miljard euro als gevolg van gebrekkige sanitaire voorzieningen, het equivalent van 6,4 procent van het bbp.

De regering verhoogde in 2010-2011 het quotum voor vrouwen in de dorpsraden van 33 naar 50 procent. “Het was de bedoeling meer vrouwen in de politiek te krijgen”, zegt Aparajita Ramsagar, onafhankelijk consultant voor sanitaire projecten. “Maar men heeft geen rekening gehouden met de toename van sanitaire behoeften van de vrouwen in de raden.”