“Toegang tot water helpt strijd tegen genitale verminking”
IPS
23 juni 2014
Wat hebben toegang tot water en genitale verminking met elkaar te maken? Meer dan op het eerste gezicht lijkt, zegt een Oegandese onderzoeker.
Gwada Okot Tao bestudeerde twintig etnische groepen verspreid over Afrika in onder meer Kenia, Zimbabwe, Tanzania, Oeganda, Ghana en Zuid-Afrika. Hij stelde vast dat etnische gemeenschappen die genetische verminking uitvoeren, zich bevinden in gebieden waar de watervoorziening problematisch is. Zijn conclusie: betere toegang tot water kan vrouwen sparen van genitale verminking en andere pijnlijke vormen van besnijdenis.
Gebrek aan water
Zo zouden in Kenia bijvoorbeeld slechts 3 van de 63 etnische groepen die het land rijk is, geen enkele vorm van besnijdenis uitvoeren. En deze drie gemeenschappen bevinden zich in de Vallei van de Rift, waar er waterbronnen zijn zoals meren en rivieren. Gwada is ervan overtuigd dat genitale verminking een algemene culturele praktijk is geworden als een gevolg van gebrek aan water.
Gwada deed het onderzoek in opdracht van de lokale koepelbeweging Citizens’ Coalition for Electoral Democracy in Uganda (CCEDU). De organisatie zocht een antwoord op bestuurskwesties tussen gemeenschappen die besnijdenis uitvoeren, en andere die dat niet doen. In Kenia geloven gemeenschappen die vrouwen besnijden dat diegene dat niet doen, niet geschikt zijn om leiding te geven. Gwada deed de ontdekking naar eigen zeggen per toeval.
Genitale verminking is wettelijk verboden in veel landen en de Algemene Vergadering van de VN nam in 2012 een resolutie aan die lidstaten, het maatschappelijk middenveld en alle belanghebbenden oproept tot concrete acties om de praktijk uit te bannen.
Maar vandaag bestaat het fenomeen nog steeds. De VN schat, op basis van de huidige trend, dat tegen 2030 86 miljoen jonge meisjes wereldwijd het slachtoffer kunnen worden van een of andere vorm van verminking.
Reiniging
Caroline Sekyewa, programmacoördinator van de Deense christelijke ngo DanChurchAid in Oeganda, vindt de resultaten van het onderzoek geloofwaardig, omdat een meisje dat een besnijdenisritueel onderging als rein wordt beschouwd. DanChurchAid heeft educatieprojecten in twee gemeenschappen die de praktijk kennen.
“Dit betekent niet noodzakelijk dat watervoorziening de oplossing is voor genitale verminking. De praktijk is immers een cultureel fenomeen geworden”, zegt Sekyewa. “Maar het onderzoek kan een bijdrage leveren aan de interventiestrategieën die verminking moeten uitbannen”. DanChurchAid zal ook beleidsmakers aansporen om water te voorzien in de getroffen gebieden, zegt ze.