Visvangst loopt driemaal sneller terug dan gedacht

Officiële statistieken over de wereldwijde visvangst zijn afkomstig van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO), maar die is daarvoor afhankelijk van de lidstaten. De meeste landen concentreren zich voor die cijfers vooral op de industriële visvangst. Moeilijk te onderzoeken categorieën, zoals artisanale visserij en illegale visvangst blijven vaak onderbelicht.

Ook bijvangst, het teruggooien van commercieel niet interessante vissoorten, blijft buiten de statistieken. Om de data te verfijnen, deden meer dan vierhonderd wetenschappers tien jaar onderzoek op het terrein naar de visvangst in tweehonderd landen.

Hun conclusies, die gisteren (dinsdag) verschenen in Nature, tonen aan dat de de jaarlijkse vangst tussen 1950 en 2010 niet alleen veel hoger ligt dan tot nog toe gedacht, maar sinds 1996 ook sneller daalt. Waar de FAO uitgaat van een piek van 86 miljoen ton met een jaarlijkse daling van 0,4 miljoen ton, komen de wetenschappers uit op 130 miljoen ton in 1996 en een daling van 1,2 miljoen ton per jaar.

Bankrekening

Betere informatie over de visbestanden is essentieel om de gezondheid van die bestanden in te schatten, zeggen de onderzoekers, die het vergelijken met een bankrekening. ‘De wereld haalt nu af van een gemeenschappelijke bankrekening zonder te weten hoeveel er al eerder is afgehaald of wat het saldo is’, zegt Daniel Pauly, hoogleraar en hoofdauteur van de studie. ‘Een betere inschatting van die hoeveelheden kan helpen om ervoor te zorgen dat er in de toekomst genoeg vis is om ons te voeden.’

‘Deze baanbrekende studie bevestigt dat we veel meer vis uit onze oceanen halen dan de officiële statistieken doen vermoeden’

‘Deze baanbrekende studie bevestigt dat we veel meer vis uit onze oceanen halen dan de officiële statistieken doen vermoeden’, zegt Joshua S. Reichert van de Pew Environment Group, die betrokken was bij de studie. ‘De nieuwe schattingen voorzien landen van een beter begrip van de visvangst dan ooit tevoren en een meer genuanceerd beeld van de hoeveelheden vis die elk jaar uit de oceanen gehaald worden.’

Dergelijke informatie is cruciaal voor een duurzaam visbeleid, benadrukken de onderzoekers, met name in landen die zelf niet over de middelen beschikken om informatie te verzamelen.