VN vragen Zuid-Afrikaans verbod op mensenhandel
Peter Saerens
04 september 2007
“De landen uit zuidelijk Afrika moeten dringend hun wetgeving met betrekking tot mensenhandel aanpassen.” Die niet mis te verstane boodschap stuurde het UN Office On Drugs and Crime (UNODC) gisteren de wereld in op een persconferentie in Johannesburg. Met het oog op het Wereldkampioenschap voetbal in 2010 wordt vooral Zuid-Afrika aangespoord om de mensenhandel in te dijken.
Mensensmokkelaars maken in Zuid-Afrika gebruik van het ontbreken van effectieve juridische sancties. De Zuid-Afrikaanse wet beschouwt mensenhandel immers niet als een misdaad. “Bendes weten maar al te goed dat ze straffeloos mensen kunnen kopen, verkopen en hen tot prostitutie of dwangarbeid verplichten”, zegt Karen Blackman van de International Organisation of Migration (IOM). Pretoria ondertekende wel een VN-protocol met de belofte werk te maken van maatregelen tegen de handel in vooral vrouwen en kinderen, toch staan mensenhandelaars er nog steeds buiten vervolging.
Nieuwe wet wenselijk?
Almaar meer Zuid-Afrikaanse politici vragen zich af of een nieuwe wet op de mensenhandel wel aan de orde is. Volgens hen zou die wet slechts een symbolische waarde hebben en geen revolutionaire veranderingen teweegbrengen. Alle aangehaalde klachten wat betreft mensensmokkel - kidnapping, slavernij, seksueel misbruik, … - zouden immers al voldoende strafbaar zijn onder de bestaande wetgeving. Een nieuwe wet zou in dat opzicht niet meer zijn dan een signaal vanwege de overheid dat ze zich van de problematiek bewust is.
WK 2010
In 2010 zullen wereldwijd alle ogen op Zuid-Afrika gericht zijn, als het land als eerste op het Afrikaanse continent het wereldkampioenschap voetbal mag organiseren. Die voorbeeldfunctie zou volgens het IOM wel eens verstoord kunnen worden door grote aantallen buitenlandse vrouwen die in de prostitutie zullen worden gedwongen.
Zuid-Afrikaans knooppunt
Zuid-Afrika is zowel een land van bestemming, transit als oorsprong. Steden als Johannesburg, Kaapstad en Durban staan bekend als plaatsen van bestemming voor duizenden vrouwen en kinderen uit Mozambique, Angola, DR Congo, maar ook uit China, Bulgarije en Thailand. Zuid-Afrikaanse slachtoffers van mensenhandel komen dan weer vooral in Ierland, het Verenigd Koninkrijk of Israël terecht.