'Vrouwen die drummen zijn taboe'

Die zaterdag op een strand in Luanda, hoofdstad van Angola. Terwijl heel wat Luandezen hun roes uitslapen na de traditioneel ‘beschonken’ vrijdag, laat een tiental vrouwen de dierenhuid werken die strak gespannen is over hun ngoma. Dit slaginstrument ziet eruit als een djembé, maar dan langgerekt.
De jonge vrouwen hebben het ding tussen de benen geprangd en zijn volop aan het oefenen voor een concert waarop ‘Tout Luanda’ present zal geven.  Margarida Nkai, leidster van de grupo de percusao Celamar, naar eigen zeggen de enige vrouwelijke drumband in het land, probeert het ritme erin te houden terwijl Marcela Costa, eigenares van de kunstgalerij waar geoefend wordt, tobt over de kleren die de meisjes zullen dragen tijdens hun optreden.
Hoe sympathiek ook, er is nog werk aan de winkel. Sommige van deze muzikanten zijn nog niet erg bedreven in het drummen, maar werden opgepikt uit homes, opvangtehuizen of straatarme families. ‘Kunst is een goede therapie, om de wonden van bijna 30 jaar burgeroorlog te proberen helen’, zegt tante Costa. Margarida geeft er gelijk een lap op. Luister en kijk.