‘Waar is de boerka die ze willen verbieden?’

Nieuws

‘Waar is de boerka die ze willen verbieden?’

Alecia D. McKenzie

06 juli 2009

Geen boerka te bekennen. Op de drukke straten rond de Boulevard de Belleville, een van de meest multiculturele buurten in Parijs, dragen vrouwen de meest uiteenlopende kleren, zomerjurken en jeans, chadors en hoofddoeken, traditionele Afrikaanse gewaden. Maar nergens boerka’s. En toch wil president Sarkozy ze verbieden.

De winkelier lacht wanneer hij de vraag krijgt of hij boerka’s heeft verkocht, het islamitische kleed dat het hele lichaam bedekt en alleen de ogen vrijlaat. “Ja, ik heb er enkele in voorraad maar ik heb er nog nooit een verkocht. Na vier jaar moet ik mijn eerste boerka nog verkopen. Waar is de boerka dus die ze willen verbieden?”
De Franse president Nicolas Sarkozy verklaarde vorige maand dat er voor de boerka geen plaats was in Frankrijk en dat de verspreiding ervan moest worden tegengegaan.
“De boerka is geen religieus symbool, het is een teken van onderwerping van de vrouw”, zei hij. “Ik verklaar plechtig dat hij niet welkom is op ons territorium.”
Sommige parlementsleden hadden er hun bezorgdheid over geuit dat steeds meer vrouwen een boerka droegen, misschien onder druk van religieuze fundamentalisten. Ze wilden dat het parlement actie ondernam.

Reactie van Al-Qaida

Nu de regering de zaak bekijkt en een verbod tot de mogelijkheden behoort, hebben Sarkozy’s woorden niet alleen tot een verhit publiek debat geleid maar ook een reactie uitgelokt van een groep die zichzelf een Noord-Afrikaans filiaal van Al-Qaida noemt. De groep zei op islamitische websites dat de Franse houding een oorlogsverklaring aan de moslimvrouwen was en dat er vergelding zou volgen.
Veel Fransen vinden dat er veel drukte om niets wordt gemaakt en beschouwen het zelfs als een poging om de aandacht af te leiden van de economische crisis.
“De voorbije acht jaar heb ik misschien één vrouw met een boerka gezien, en ik werk in een migrantenbuurt”, zegt een sociaal werker. “Ik denk dat de regering een probleem probeer te creëren dat er niet is. Ze willen niet dat we met de financiële crisis bezig zijn, dus zeggen ze ‘laten we over de boerka praten’.”

Grootste moslimbevolking van West-Europa

In Frankrijk wonen vijf miljoen moslims, de grootste moslimbevolking van West-Europa. Er zijn al langer spanningen tussen de islamitische gemeenschap en de Franse overheid. De nieuwe discussie kan de kloof nog vergroten.
“Elk verbod door de staat zal contraproductief werken en de vrouwen in een nog zwakkere positie brengen wanneer ze verplicht worden om de boerka of nikab te dragen”, zegt Jean-Marie Fardeau, directeur van de Franse afdeling van Human Rights Watch.
“Het zou een beperking van de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van religie zijn omdat we weten dat bepaalde vrouwen die kledingstukken uit eigen beweging dragen. Het verbod zou zich ook alleen maar op moslimvrouwen richten, en dat is discriminerend, zowel vanuit gender- als vanuit religieus perspectief. Het is niet aan de staat om voor vrouwen te beslissen.”

Propaganda

“Het is allemaal politieke propaganda”, zegt Hafnaoui, die een winkel voor islamitische films, boeken en kleding heeft. “Frankrijk heeft een probleem met de islam zodra die als religie zichtbaar wordt.”
Volgens Hafnaoui gebruikt de regering het word ‘boerka’ vooral om te shockeren, “omdat het woord ‘boerka’ met terrorisme geassocieerd wordt. Ze weten dat het de anti-islamitische sfeer erger zal maken.”
Een klant in Hafnaoui’s winkel die een zwarte hoofddoek draagt, zegt dat ze zich “ongemakkelijk” voelt wanneer ze in bepaalde buurten komt omdat ze het gevoel heeft dat de mensen haar manier van kleden afkeuren. “Islamitische kleding verbergt de vormen van een vrouw. Het is fout om te zeggen dat het een gevangenis is voor vrouwen. Het is mijn eigen keuze.” Maar het kan zijn dat sommige vrouwen gedwongen worden de hoofddoek te dragen en dat een “zeer kleine minderheid” in Frankrijk de boerka moet dragen, geeft ze toe .
“Er is weinig verschil tussen te horen krijgen wat je mag dragen en te horen krijgen wat je niet mag dragen. Vrouwen moet zelf kunnen beslissen, waar dan ook.”