Wantoestanden bij Nepalese adoptie

Nieuws

Wantoestanden bij Nepalese adoptie

Maaike Cordy

08 februari 2010

Nepal moet dringend optreden tegen het terugkerend misbruik binnen de interlandelijke adoptieprocedure. Dat staat in een een ontwerpverslag van de Haagse conferentie voor internationaal privaatrecht (HCCH).

Een team van adoptierechtadvocaten heeft tijdens een bezoek aan Nepal in november 2009 vastgesteld dat de rechten van het kind niet altijd de prioriteit zijn.
De adoptiedocumenten blijken vaak vervalst, soms worden kinderen met ouders toch als weeskind opgegeven. Diegenen die wachten op adoptie gaan naar een aantal slecht gereguleerde centra in de hoofdstad Kathmandu, onder de valse belofte daar onderwijs te krijgen. Volgens de deskundigen heeft Nepal gefaald heeft om de ontvoering, verkoop en handel van kinderen tegen te gaan. Ze dringen aan op nieuwe wetten en procedures om de internationale adoptie correcter te laten verlopen.

Geschiedenis van misbruik

Ook UNICEF (United Nations Children’s Fund) en de internationale kinderrechtenorganisatie Terre des Hommes hebben in het verleden de Nepalese wantoestand aangekaart.
Na een gemeenschappelijk onderzoek bleek dat adoptie in Nepal een industrie was geworden, waarbij winst primeert op kinderrechten. Buitenlanders betaalden tot twintigduizend dollar om een Nepalees kind te mogen adopteren, die vaak zelfs geen echte weeskinderen bleken te zijn. Uiteindelijk werd de interlandelijke adoptiemogelijkheid voor achttien maanden opgeschort. Na de implementatie van nieuwe regels begon de Nepalese overheid in januari 2009 weer buitenlandse aanvragen te accepteren.

Haïti

Het gevaar van ‘valse weeskinderen’ is recent vaker onder de aandacht gekomen. Na de verwoestende aardbeving in Haïti is het aantal weeskinderen fel toegenomen. Daarom hanteert men een versnelde adoptieprocedure voor kinderen die al in het proces zaten.
UNICEF België vraagt echter dat men voorzichtig omspringt met dergelijke versnelling van internationale adoptie. Men moet helemaal zeker zijn dat die kinderen hun ouders hebben verloren of geen familie meer hebben, maar vaak is het lang en moeilijk zoeken naar correcte informatie.