Ziekenhuizen in VS repatriëren illegalen

Nieuws

Ziekenhuizen in VS repatriëren illegalen

LDCo

05 augustus 2008

Veel Amerikaanse ziekenhuizen repatriëren zelf zieke of zwaargewonde sans papiers zonder tussenkomst van de Amerikaanse autoriteiten. Dat meldt The New York Times. Ziekenhuizen zijn verplicht illegalen die dringend hulp nodig hebben te verzorgen. Maar velen onder hen hebben geen ziekteverzekering zodat de kosten voor de ziekenhuizen zelf zijn. Die zien repatriëring vaak als de ultieme oplossing om hieraan te ontsnappen.

Het aantal privé-repatriëringen is volgens The New York Times moeilijk in te schatten, maar het fenomeen is aanzienlijk. Dat blijkt onder meer uit het bestaan van “repatriëringsbedrijf” Mexcare, dat zich uitsluitend bezighoudt met medische repatriëringen.
Het St. Joseph ziekenhuis in Phoenix zegt een kleine honderd immigranten per jaar te repatriëren, terwijl zo’n 87 medische zaken van Mexicaanse immigranten vorig jaar zijn afgehandeld door het Mexicaanse consulaat in San Diego (die laatste zaken eindigden niet allemaal met repatriëring).

Onbereikbare ziekteverzekering

De Emergency Medical Treatment and Active Labor Act verplicht ziekenhuizen in de Verenigde Staten ertoe hulp te bieden wanneer iemand spoedhulp nodig heeft, of die nu een verzekering heeft of niet. Na de eerste hulp, moeten zij zorg voorzien tot de patiënt gestabiliseerd is, of de patiënt overbrengen naar een instelling die in nazorg kan voorzien.
De meeste immigranten in de VS hebben geen ziekteverzekering. Het nationale hulpverleningsprogramma voor gezondheidszorg Medicaid staat niet in voor zorg op lange termijn voor illegalen, of voor legale immigranten die pas zijn aangekomen. De reguliere ziekteverzekeringen zijn voor hen meestal onbetaalbaar.
Weinig instellingen die voorzien in nazorg willen illegale patiënten zonder verzekering van de ziekenhuizen overnemen. De sans papiers blijven bijgevolg meestal waar ze zijn en de oplopende kosten komen op rekening van de ziekenhuizen.
De meeste ziekenhuizen stellen dat ze geen transport over de grenzen ondernemen tot patiënten medisch stabiel zijn, maar dat blijkt niet altijd het geval. Vorige herfst plande het St. Joseph ziekenhuis de repatriëring van een legale immigrant zonder verzekering. De vrouw die in coma lag, zou worden teruggestuurd naar Honduras. De gemeenschap van Phoenix kwam tussen en schakelde advocaten in. Terwijl die met het ziekenhuis aan het onderhandelen waren, ontwaakte Sonia del Cid Iscoa uit haar coma. Ze is nu terug in haar huis in Phoenix.

Patiënten dumpen

De ziekenhuizen vinden de repatriëringen duur en lastig, maar verkiezen die oplossing boven een langere opname. In veel gevallen is het enige alternatief voor repatriëring een opname voor onbepaalde duur in de spoedafdeling van het ziekenhuis. Alan B. Kelly, vicepresident van Scottsdale Healthcare in Arizona: ‘Het zet ons eigen systeem onder druk, omdat we geen gepaste hulp kunnen voorzien voor onze eigen burgers. Een vol bed is een vol bed.’
Voor de repatriëringen worden ambulances, luchtambulances en commerciële vliegtuigen ingezet. De Amerikaanse immigratieautoriteiten verlenen geen assistentie bij deze privérepatriëringen. Dit maakt dat de ziekenhuizen opereren in een vacuüm, zonder het toezicht van de regering.
Verdedigers van de rechten van migranten spreken van ‘patiëntendumping’. ‘Repatriëring betekent in sommige gevallen zoveel als een doodvonnis’, zegt Dr. Steven Larson, expert in de gezondheid van migranten en dokter op de spoedafdeling van het ziekenhuis van de Universiteit van Pennsylvania.