Zware metalen verhogen risico op hart- en vaatproblemen

Zelfs lage doses giftige metalen in het milieu brengen risico’s met zich mee voor de cardiovasculaire gezondheid, zeggen onderzoekers van de Universiteit van Cambridge. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) moet hier meer aandacht aan besteden, zeggen ze.

De onderzoekers hebben op basis van bestaande data over 350.000 mensen uit 37 landen een analyse uitgevoerd. De resultaten wezen op een verband tussen blootstelling aan arsenicum, lood, cadmium en koper – maar niet kwik – en een hoger risico op hart- en vaatproblemen.

“Uit onze analyse bleek dat zelfs bij lage doses een mogelijk risico bestaat”, zegt Rajiv Chowdhury, hoofdauteur van de studie. “Mensen hoeven zich geen grote zorgen te maken over een direct gezondheidsrisico, maar het is wel een signaal aan beleidsmakers dat ze eraan moeten werken de blootstelling aan deze metalen te verminderen.”

Wereldwijd probleem

Wereldwijd bleek dat mensen met de hoogste blootstelling aan arsenicum, lood, cadmium en koper 30 tot 80 procent meer kans hadden cardiovasculaire ziekten te ontwikkelen dan mensen met de laagste blootstelling.

Dat laat zien dat er iets gedaan moet worden aan dit probleem, dat mensen uit lage- en middeninkomenlanden disproportionieel treft, zeggen de onderzoekers. Het is echter niet beperkt tot deze landen. Ook landen met een hoog inkomen speelt het probleem.

Voedselketen

Zware metalen komen vaak van nature voor in het milieu en kunnen zo in het water terechtkomen. Via irrigatie vinden ze hun weg naar de voedselketen. In Bangladesh bijvoorbeeld werden diepe bronnen geboord in de Gangesdelta om water zonder bacteriële en virale ziekteverwekkers te verkrijgen. Dit leidde echter onbedoeld tot blootstelling aan giftige metalen.

Van deze metalen is bekend dat ze met name in hoge doses kankerverwekkend kunnen zijn. Maar er is steeds meer bewijs dat ze – zelfs bij lage doseringen - ook hart- en vaatproblemen kunnen veroorzaken.

Goedkope oplossingen

Vervuiling van water en voedsel met zware metalen als belangrijke risicofactor voor de gezondheid ontbrak in een recent rapport van de WHO over niet-overdraagbare ziekten. Een omissie, zeggen de onderzoekers.

Ze wijzen er ook op dat interventies niet per se duur hoeven te zijn. Momenteel worden testen gedaan met goedkope, schaalbare technologie, zoals waterfilters. Ook wordt gekeken wat effecten zijn van een gedragsverandering, zoals het wassen van rijst en groenten voor het koken.

Het onderzoek is verschenen in The BMJ.