1 mei. Feest van de Werkloosheid?

Pablo Padilla

30 april 2013
Opinie

1 mei. Feest van de Werkloosheid?

1 mei. Feest van de Werkloosheid?
1 mei. Feest van de Werkloosheid?

Een jongerenwerkloosheid die piekt boven de 55 procent, een afbouw van de arbeidsmarkt sinds 2008 die voor 91 procent jongeren onder de 35 treft, arbeidscontracten die voor 85 procent precaire contracten zijn, en geen toegang tot elementaire rechten zoals het recht op wonen, nochtans gegarandeerd in de grondwet: dat alles zorgt ervoor dat de Spaanse jeugd verplicht is te kiezen tussen werkloosheid, werkonzekerheid of verbanning. In tegenstelling tot wat het regime en de media vaak willen doen geloven, leidt zo’n gedwongen migratie helemaal niet naar het paradijs, maar naar nog meer bestaansonzekerheid.

De laatste jaren, tijdens de herstructurering van het model –de zogenaamde crisis– zien we hoe de lonen uit arbeid al de hervormingen moeten bekostigen, terwijl de opbrengsten uit kapitaal maar blijven stijgen en zich steeds meer concentreren in de handen van enkelen. Dat is het panorama waarmee we 1 mei gaan vieren, het historische feest van de arbeid. Wij willen dat al de mensen die vandaag in bestaansonzekerheid leven, jongeren en niet-zo-jongeren, een eigen plaats krijgen. We willen ons laten zien als groep.

Er zijn inmiddels nieuwe organisaties opgestaan van deze groep mensen, die hun eisen en hun situatie ook niet erkend zien door de klassieke vakbondsorganisaties. Toch geloven wij dat allianties met alle soorten arbeiders nodig zijn. Ook al gaan we onze eigen weg, toch komt het erop aan samen te werken om druk uit te oefenen.

Wij vragen een herverdeling van de arbeid, om allemaal te kunnen werken, en om tegelijk minder te werken. Tegelijk moeten we beseffen dat rijkdom niet alleen gecreëerd wordt in de formele tewerkstelling, maar in veel meer domeinen van het leven. Daarom ook verdedigen we een herverdeling van de rijkdom, op een eerlijke en rechtvaardige manier.

We moeten nog verder gaan en een herziening van de grondwet eisen, waarbij niet alleen het recht op werk erkend wordt maar ook het garanderen van de basisnoden van de sociale meerderheden. Een grondwet die ons toelaat een leven op te bouwen dat de moeite is om geleefd te worden.

Pablo Padilla is lid van de Spaanse Juventud SIN Futuro y la Oficina Precaria. Meer info op www.nonosvamosnosechan.net en www.juventudsinfuturo.net.

Tags