Beste politici, wij geloven er niet meer in!

Telkens weer geraken jongeren in onze Westerse democratie gedesillusioneerd. Eerst was er de Brexit waarbij het merendeel van de jongeren in de EU wilde blijven en nu hebben we de Amerikaanse verkiezingen waar de jongeren zich eerder in het kamp van Bernie Sanders plaatsten. Twee bruuske desillusies in de ogen van jongeren. Tellen wij dan niet mee? Pertinente vraag van de 18-jarige Ergys Brocaj. 

  • Bryan (CC BY-NC-ND 2.0) Bryan (CC BY-NC-ND 2.0)
  • © My Utopia Het debat van My Utopia in Gent © My Utopia

Wat ik hoor als ik met mijn leeftijdsgenoten praat is dat het beleid - zowel het Vlaamse als het federale als het Europese - de voeling met de realiteit kwijt is.

Tijdens het debat (‘MyUtopia’) rond Europa was een van de stellingen: “De Europese Unie is een internationale instelling die niet meer werkt en dus overbodig is.”

Wat de meeste jongeren direct aangaven was het feit dat ze niet veel over de Europese Unie wisten. Voor hen is het een vaag concept waardoor het moeilijk is om te weten wat de toegevoegde waarde is van zo’n constructie. En dit is spijtig.

Gemis: transparantie

Uit dat jongerendebat is nochtans gebleken dat wij wel degelijk interesse hebben voor het Europese beleid. Maar de transparantie is nagenoeg onbestaande. Hetzelfde gevoel leeft trouwens bij andere generaties.

Zo vertelde een leerkracht me ooit dat jongeren vandaag dezelfde vragen stellen over de Europese Unie als jongeren van 20 à 30 jaar geleden. Vragen zoals: Wat doet de EU? Wie werkt daar? Etc.

Verkiezingen. Wanneer politici komen schooien om onze stem om vervolgens opnieuw hun ‘ivoren toren’ te bestijgen. Wij zijn dat beu.

Politiek is voor jongeren, maar ook voor de doorsnee burger, zo complex geworden dat het enkel toegankelijk lijkt voor een zelfverklaarde politieke elite.

Het enige moment waarop burgers - en dus ook jongeren - miraculeus dicht bij het beleid staan is tijdens de verkiezingen. Wanneer politici komen schooien om onze stem om vervolgens opnieuw hun ‘ivoren toren’ te bestijgen. Wij zijn dat beu.

Het volk is het hart van de democratie. Het volk moet correct geïnformeerd worden. Het volk moet zich ‘echt’ vertegenwoordigd voelen door politici. En daar loopt het mis. Jongeren en burgers in het algemeen voelen zich nauwelijks tot niet meer vertegenwoordigd, wat voor een keerpunt.

Gemis: leiderschap

Een bijkomend gemis: leiderschap. We hebben geen leiders meer die in tijden van een vluchtelingencrisis de bevolking kan geruststellen of die de bevolking kan toespreken zonder een gevoel van schaamte. Vandaag worden onze politici plat gelobbyd door multinationals die niet aan de bevolking denken. Deze lobbygroeperingen zien ook dat politici ruggengraat missen.

Neem nu de voorzitter van de Europese Unie. Hoe vaak is Donald Tusk verschenen in de media omtrent de vluchtelingencrisis, CETA, de Griekse economische crisis?

Er zijn geen politici meer die zeggen dat er licht aan het eind van de tunnel is.

Jongeren snakken naar positieve verandering en hoop. Hoop die er voor kan zorgen dat we dat tikkeltje meer geven, omdat we weten dat onze situatie zal veranderen.

Bernie Sanders zei ooit: ”Changes take place when people struggle”.

En the struggle is real. Zeker voor jongeren.

We hebben bijvoorbeeld nog altijd jongeren die aan het einde van de maand de huur niet kunnen betalen. Ouders die de schoolfactuur van hun kind niet kunnen betalen. Vandaag zijn er nog altijd jongeren die vluchten voor oorlog en kilometers te voet afleggen om in erbarmelijke omstandigheden in een tentje te slapen, waar seksueel misbruik eerder de regel geworden is dan uitzondering.

© My Utopia

Het debat van My Utopia in Gent

Ik vraag u: wat doet de politiek? Wanneer zullen ze weer interesse krijgen in de burger en niet enkel wanneer het verkiezingen zijn?

Er zijn geen politici meer die zeggen dat er licht aan het eind van de tunnel is. Als politici echt geloven dat wij de toekomst zijn, behandel ons dan ook zo.

Ik geloof dat er veel potentieel in onze jeugd zit en ik geloof dat het taaie mannen en vrouwen zijn die zich niet rap gewonnen geven.

Waar ik niet meer in geloof is dat er verandering zal komen, als wij er politici beleefd naar vragen. Verandering zal enkel plaatsvinden wanneer wij, jongeren, die eisen.

Waar ik niet meer in geloof is dat er verandering zal komen, als wij er politici beleefd naar vragen. Verandering zal enkel plaatsvinden wanneer wij, jongeren, die eisen.

Wat ik na de Brexit, de Amerikaanse verkiezingen en in mijn omgeving zie, is dat het anti-establishmentgevoel groter wordt.

Politici, jullie moeten naar een samenlevingspolitiek 2.0 evolueren, want het huidige systeem is kapot. Het liefst van al doen jullie dit voor de kiezer. En als dat niet kan, doe het dan uit respect voor jezelf en onze democratie. Plaats de burger weer centraal. Ga in dialoog. Het zijn moeilijke tijden met onzekerheden over de toekomst en vele uitdagingen die op ons afkomen. Het minste wat je dan kan doen, is luisteren.


Ergys Brocaj (18) is oprichter van het jongerenproject “MyUtopia

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.