Europa kijkt opzij

Vijf miljoen doden. Verkrachtingen en gruwelijk seksueel geweld, foltering, executies, kindsoldaten. Maar Europa kijkt opzij. De Europese troepen zijn overstretched.
Wekenlang hebben de media, helemaal terecht, de inferno in Oost- DRC aangekaart. Tot het er enkele dagen geleden de schijn van kreeg dat wel eens op deelname van Belgische troepen zou kunnen aangestuurd worden. Het werd menens. De ‘body bags’ werden boven gehaald, een eerste kiem van twijfel werd gezaaid in de publieke opinie en in politieke kringen.
Het zat er aan te komen. De nadrukkelijke  VN-optie voor Franse en Britse troepen was op z’n minst verdacht. De keuze voor de Fransen riep vragen op omwille van het Franse Rwanda-trauma. De al te gevoelige relaties tussen Frankrijk en Kigali laten niet toe dat dit land in deze operatie een leidersrol zou spelen. Dat wisten we best.
Omgekeerd zou ook een Britste troepenmacht vraagtekens oproepen: de liefde van de Britten voor Kigali en Kagame is dan weer heel groot, te groot. De Indische VN-troepen in Noord-Kivu - zeer omstreden om dezelfde reden – versterken met een Britse troepenmacht?! Het zal rebellenleider Laurent Nkunda worst wezen.
Het zat er aan te komen. Nkunda afgebeeld als Messias, in maagdelijk wit gewaad. De rebellenleider die een tango danst met VN-gezant Obasanjo. Die telefoneert met EU-Commissaris Louis Michel om te horen bevestigen wat vooral hij over zichzelf denkt: dat hij een fijne kerel is. Nkunda die het liefste van al heeft dat er geen Europese troepenmacht naar Noord-Kivu wordt gestuurd, en die ook dat schaamteloos mag zeggen. Wie zijn in dit conflict ‘de slechten’, en wie ‘de goeden’?
Het zat er aan te komen. Minister Karel De Gucht die niet langer dan vier weken geleden stelde dat het sturen van Belgische en EU-troepen naar Oost-DRC uitgesloten was. Die kort daarna  – wellicht onder druk van de publieke opinie – pleitbezorger schijnt  te worden van een Europese troepenmacht. Het levert hem een staande ovatie op van journaliste Mia Doornaert. Je moet een oude vos geen streken leren.
Ons rest één prangende vraag: ‘Wat is het leven van zovele zwarte medemensen waard, in een regio waar kleinere en grotere machten elkaar vinden in gedeelde economische belangen?’
Er is iets heel grondig mis, in Oost-Congo, maar ook bij ons.
Arm, zwak en klein Europa. Uw droom zit ergens ter hoogte van uw navel. Blijf vooral die kant uitkijken.
Els Schelfhout, senator en lid van de Commissie Buitenlandse betrekkingen, Defensie en Ontwikkelinssamenwerking
Walter Zinzen, VRT-journalist

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2793   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2793  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.