“‘‘Federale ministers, waar wachten jullie nog op om actie tegen Israël te ondernemen?’’

Geachte leden van de federale regering,

Geachte ministers,

Sedert 2 maart, bijna twee maanden ondertussen, blokkeert de Israëlische regering alle toegang van voedsel, medicijnen, brandstof, en andere noodhulp, tot de Palestijnse Gazastrook. Vanaf 11 maart sloot zij ook de elektriciteit af naar de enige resterende drinkwaterfabriek. Dat is op zich al schokkend omdat de situatie in de Gazastrook hierdoor steeds uitzichtlozer wordt, zéker rekening houdend met de nog steeds voortgaande Israëlische bombardementen.

De voorbije dagen maakte de Israëlische minister van Defensie Katz ook duidelijk ‘dat er ook de komende tijd geen humanitaire hulpgoederen Gaza binnen zullen komen’, tenzij aan alle eisen van de Israëlische regering voldaan wordt. Ook blijft de Israëlische regering verkondigen dat, zélfs als Hamas álle Israëlische gijzelaars vrij laat, zij vastbesloten blijven om, ‘In samenwerking met Amerikaans president Trump’, de volledige bevolking van de Palestijnse Gazastrook te deporteren/verdrijven uit de Gazastrook, naar Egypte, Jordanië, Somalië, Somaliland of Soedan…

Wij zijn echter ook verbijsterd dat, op een symbolische veroordeling na, noch vanuit de Amerikaanse regering (dat kan met de huidige Amerikaanse president geen verrassing zijn), noch vanuit de Europese Unie of vanuit onze eigen federale regering, enige concrete actie lijkt te worden ondernomen om de Israëlische regering te dwingen om opnieuw voedsel, medicijnen, elektriciteit en andere noodhulp tot de Gazastrook toe te laten, en om de verder gaande vernietiging van de Gazastrook te stoppen.

Of staat u met onze federale regering aan de kant van de hardliners in de Israëlische regering die hun extreme politieke agenda, en hun persoonlijke belangen, laten primeren boven het algemeen Israëlisch en Palestijns belang?

Wij beseffen dat er in onze huidige federale regering sterk uiteenlopende standpunten bestaan, ook over de oorlog in de Gazastrook, maar dit mag géén excuus zijn om passief te blijven bij de bovenstaande feiten. Een loutere veroordeling van de Israëlische agressie door onze minister van Buitenlandse Zaken is niet voldoende want maakt op het terrein géén verschil. Zonder effectieve druk zal de Israëlische regering zijn oorlog in, en zijn totale afsluiting van, de Gazastrook niet stoppen.

Ook met het argument van de veiligheid van Israël is wat de Israëlische regering doet niet verdedigbaar. De voortdurende uithongering van de Palestijnse bevolking en de voortgaande vernietiging van de Gazastrook geeft Israël echt géén duurzame veiligheid. Niet alleen wij maar ook vele oprechte joodse mensen beseffen en zeggen dit publiekelijk.

Er zijn ook nog de Israëlische gijzelaars in de Gazastrook: zij hebben géén kans om vrij te komen zolang de Israëlische regering blijft weigeren om het – ook door hen ondertekende – akkoord voor een staakt het vuren uit te voeren.

Dit betekent dat, elke dag dat de oorlog in de Gazastrook voortduurt, niet alleen het leven van de Palestijnse bevolking in gevaar is maar ook het leven van de Israëlische gijzelaars in de Gazastrook. De families van de Israëlische gijzelaars beseffen dat zéér goed en zijn daarom al geruime tijd woedend op de Israëlische regering. Daarom eisen ook zij, samen met vele duizenden andere joodse mensen, dat de Israëlische regering de oorlog in de Gazastrook stopt en het akkoord voor het staakt het vuren opnieuw respecteert en mee uitvoert.

De vraag is dus niet of u vanuit onze federale regering aan de kant staat van de Palestijnen of aan de kant van Israël. De vraag is of u met onze federale regering aan de kant staat van iedereen die geeft om mensenrechten, aan de kant van oprechte Palestijnen en joodse mensen, en aan de kant van de families van de Israëlische gijzelaars?

Of staat u met onze federale regering aan de kant van de hardliners in de Israëlische regering die hun extreme politieke agenda, en hun persoonlijke belangen, laten primeren boven het algemeen Israëlisch en Palestijns belang?

Als u zich met de federale regering niet uitspreekt, noch actie onderneemt om de uithongering van de Palestijnse bevolking, en de nog steeds voortgaande vernietiging van de Gazastrook te stoppen, zullen steeds méér mensen dit interpreteren als stilzwijgende steun aan de Israëlische misdaden in de Gazastrook, of op zijn minst als verregaande onverschilligheid.

Als u zich wél uitspreekt, én actie onderneemt om deze gruwelen te stoppen, zal dat een moedige stap zijn die alle betrokken partijen, zowel Palestijnen als Israëli’s, het ruimere Midden-Oosten, en ook de stabiliteit binnen de Europese Unie, ten goede zal komen, en waar u, nationaal en internationaal, respect mee zal afdwingen.

Wij hopen alvast dat u de moed hebt om te kiezen voor die tweede optie. Wij vragen daarom dat u zich publiekelijk uitspreekt, dat u met de federale regering actie onderneemt, én dat u op het Europese niveau met gelijkgezinde landen, stappen onderneemt om te maken dat de uithongering van de Gazaanse bevolking stopt, en dat het akkoord voor het staakt het vuren, dat begin dit jaar zowel door Hamas als de Israëlische regering werd ondertekend, mét steun van de EU, Amerikaanse president Biden én president Trump, gerespecteerd en uitgevoerd wordt.

Als het akkoord voor een staakt het vuren volledig wordt uitgevoerd, zal de toevoer van voedsel en noodhulp aan Gaza hersteld worden en kunnen ook de resterende Israëlische gijzelaars vrij komen. De heropbouw van de Gazastrook wordt dan mogelijk, evenals een duurzame politieke oplossing van dit zo wat een eeuw aanslepende conflict. Dat is, terloops, nog steeds de enige manier om duurzame vrede én veiligheid voor Palestijnen én Israëli’s te garanderen.

Wij verwijzen nog naar de gevaarlijke situatie in het ruimere Midden-Oosten: de dramatische situatie op de Palestijnse Westbank, in Libanon, Syrië, Jemen, en de toenemende spanningen rond Iran. Ook daar hebben alle betrokken partijen, en ook de Europese Unie, er belang bij om te werken aan duurzame oplossingen, dat laatste aangezien méér vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten ook méér vrede en stabiliteit aan de buitengrenzen van de Europese Unie betekent. 

Met beleefde groeten,

Namens Palestina Solidariteit,

Dirk Demulder