“‘Heeft België de wil om Gaza te de-blokkeren?’

De blokkade van Gaza werd in juni 2007 als reactie op de machtovername van Hamas ingesteld. Alleen een zeer beperkt aantal humanitaire goederen, internationale hulpverleners en sommige medische spoedgevallen mogen binnen of buiten. Drie jaar geleden al veroordeelde de VN de blokkade. John Dugard, toen speciale rapporteur van de VN voor de Mensenrechten in bezet Palestijns gebied, omschreef die als “een ernstige vorm van collectieve bestraffing, een inbreuk op artikel 33 van de vierde Conventie van Genève.” De humanitaire situatie verslechterde nog dramatisch na de grootschalige Israelische militaire operatie ‘Cast Lead’ eind 2008. Daarbij lieten 1.380 Palestijnen (waaronder 431 kinderen en 112 vrouwen) en 13 Israëli’s het leven. 5.380 mensen raakten gewond. Meer dan 14.000 huizen, 68 overheidsgebouwen en 31 kantoren van ngo’s werden verwoest.
Het einde van de laatste Gaza-oorlog op 18 januari 2009 betekende geenszins het einde van de blokkade. Integendeel, ze werd nog verscherpt. Hierdoor is 17 maanden na de oorlog driekwart van de schade en vernielingen nog niet hersteld of heropgebouwd. In tegenstelling tot de uitspraken van de Israëlische overheid is de humanitaire hulp die toegang krijgt tot Gaza maar een fractie van wat nodig is om aan de noden van de bevolking te voldoen.

Veroordeeld tot armoede

Volgens de VN leeft meer dan 60 % van de families in Gaza in voedselonzekerheid. Vier op vijf Gazanen is afhankelijk van humanitaire hulp. Gezinnen moeten dagelijks leven met de absurde gevolgen van de blokkade. Neem nu de visserijsector: hoewel Gaza over 40 km kust beschikt, wordt vandaag vis gesmokkeld uit Egypte via tunnels. De blokkade maakt visserij immers nagenoeg onmogelijk. Bijna wekelijks worden Palestijnse vissersboten beschoten door de Israëlische marine. Vissers worden gearresteerd en hun boten geconfisqueerd. Daarenboven wordt het visbestand bedreigd door het afvalwater dat ongefilterd de zee in stroomt. Door de blokkade ontbreekt het immers aan materiaal voor het onderhoud en de heropbouw van het waterzuiveringssysteem. Meer dan 40.000 mensen leven rechtstreeks van de inkomsten van de visserij. Zij zijn nu afhankelijk van voedselpakketten.

Nood aan daden

De tragedie op de ‘Gaza-Flotilla’ is een zoveelste bewijs dat de blokkade onmiddellijk moet worden opgegeven. Terwijl Israël stelt dat het de invoer van sommige producten wil toelaten, blijft het onduidelijk wat dat precies inhoudt. Hoewel elke vorm van versoepeling een positieve stap is, blijft het hier een baby-stapje. De versoepeling verandert immers niets aan de kern van de zaak. Enkel het volledig opheffen van de Israëlische blokkade (inclusief export en vrije toegang van personen in beide richtingen) kan een einde maken aan de gedwongen ‘on-ontwikkeling’ van de Gazanen. Daarom hopen we dat de internationale gemeenschap dit momentum aangrijpt om haar verantwoordelijkheid op te nemen en geen steun te verlenen aan een Israëlisch beleid dat de fundamentele rechten van Palestijnen schendt. De internationale gemeenschap moet met politieke daden reageren op de boodschap die de Flotilla heeft willen uitdragen: stop de blokkade, stop de collectieve bestraffing.
Het ontbreekt de EU nog altijd aan concrete acties om Israël onder druk te zetten het internationaal recht te respecteren. Ondanks Israëls voortdurende schendingen van het internationaal recht, wordt de samenwerking steeds verder uitgebreid. Binnenkort is België voorzitter van de Europese Unie. Het lijkt soms of België zich maar al te graag verschuilt achter de nood voor een ‘EU-consensus’ om zijn verantwoordelijkheden tegenover een illegale blokkade te ontlopen. Daarom pleiten wij er voor dat België zich actief engageert om ‘de blokkade van Gaza onmiddellijk en onvoorwaardelijk te stoppen’.
De bezorgdheid van Israël om de veiligheid van haar burgers te verzekeren is legitiem. Maar de maatregelen die het treft, moeten in overeenstemming blijven met het internationaal humanitair recht en de mensenrechten. De EU moet alle partijen in het conflict oproepen om het internationaal recht en de bescherming van burgers te respecteren. Israël moet militaire operaties in Gaza stoppen. Palestijnse gewapende groeperingen moeten het afvuren van raketten vanuit de Gazastrook op Israëlische burgerdoelen stopzetten.
Het is contraproductief om Gaza en haar bevolking te isoleren. België moet stappen zetten om de dialoog aan te gaan met de autoriteiten in de Gazastrook en inspanningen voor intra-Palestijnse verzoening actief steunen teneinde het isolement en het onrechtvaardige lijden van de bevolking te stoppen.
_

Het ontbreekt de EU nog altijd aan concrete acties om Israël onder druk te zetten het internationaal recht te respecteren.

De ondertekenaars: Stefaan Declercq (Oxfam-Solidariteit), Pierre Galand (ABP/ECCP), Jacques Bastin (FCD-Solidarité Socialiste), Annuschka Vandewalle (FOS-Socialistische Solidariteit), Bert Debelder (INTAL), Mady Wajnblum (UPJB), Marc Dascotte (Oxfam-Magasins du Monde), Koen Van Bockstal (Oxfam-Wereldwinkels), Arnaud Zacharie (CNCD-11.11.11), Bogdan Vanden Berghe (11.11.11), Georges Spriet (Vrede), Rudy De Leeuw (FGTB-ABVV), Jan Renders (ACW), Peter Houlleberghs (Pax Christi), Pol Degreve (Broederlijk Delen), Zakaria Arrassi (Génération Palestine)_