Het defensiebudget zal misschien kunnen dalen

De tactische kernwapens in België zijn niet langer nodig: het Amerikaanse leger bezit ook strategische kernraketten, die beter geschikt zijn om te doen waarvoor ze gemaakt zijn. Al is dat een lugubere gedachte, omdat het afvuren van een zo’n raket een dusdanige ravage met zich meebrengt, dat we kunnen spreken van een wereldramp.

De Amerikaanse kernwapens op ons grondgebied zijn een schending van het Non-proliferatieverdrag: België heeft de plaatsing nooit mogen aanvaarden.

Meewerken aan de plaatsing ervan, is een ernstige schending. Los van het monstrueuze karakter van deze tuigen. Inderdaad is er geen draagvlak voor bij de bevolking. Dat blijkt uit verschillende peilingen zoals vorig jaar nog met het onderzoek dat gekoppeld was aan de stemtest (UA, VVI).

Succesfactoren

De NAVO (een alliantie van lidstaten, waaronder België, laten we dat niet vergeten; we moeten stoppen te doen alsof de NAVO buiten ons staat) is dringend toe aan een herziening van haar doelstellingen en bijgevolg van haar operaties.

Wil men interventies laten slagen, dan wordt het tijd dat er gekeken wordt naar de succesfactoren. En die zijn niet “het aantal afgevuurde bommen” of “het aantal ingezette drones”, maar die liggen op het vlak van de diplomatie, het inzetten van inclusieve teams op het terrein, het begeleiden van transitieprocessen naar democratische besluitvorming, het instellen van vorming en educatie, het meewerken aan duurzame projecten op het terrein die de lokale samenleving ten goede komen, enz.

Angst is een slechte raadgever.

Het planmatig denken dat in militaire kringen werd uitgedacht en zijn weg gevonden heeft naar de managementwereld, is perfect geschikt om te analyseren wat de situatie is, wat er nodig is om aan bepaalde vormen van onrecht – die leiden tot geweld –  iets te doen en hoe dit in werking te stellen.

Al te vaak zijn het echter emotionele factoren die dit denkproces verhinderen om tot een goed einde gebracht te worden. Daar kan de visie en strategie van vredesopbouw hulp bieden: hoe preventie van conflicten uitbouwen, hoe omgaan met spanningen, investeren in bemiddelingsteams, enz. Niet moeilijk. Alleen komaf maken met die angst: een slechte raadgever…  Zoals de NAVO nu werkt, vermenigvuldigt die angst alleen maar.

Meer investeren in preventie

Bij de deelname van Belgische troepen aan buitenlandse operaties is zeker het VN-mandaat erg belangrijk. België zou dan ook binnen de EU en de VN moeten hameren op een correct toepassen van de R2P-norm [responsibility to protect]: vele malen meer investeren in preventie en diplomatie dan in mililtair ingrijpen. En indien er echt militair moet ingegrepen worden: correct vasthouden aan de vijf regels van de “rechtvaardige oorlog”.

Een stijging van het defensiebudget zal niet nodig zijn, als we ons gaan richten op alles wat hierboven gezegd is. Het budget zal integendeel misschien kunnen dalen. Afhankelijk van de kosten die een leger conform R2P nodig heeft: investeringen in bemiddelingsteams, ongewapende vredestroepen, training en vorming, enz. En in geval van militair ingrijpen steeds samenwerken met anderen: delen van de middelen die er zijn. Er zijn te veel militaire middelen beschikbaar momenteel binnen de NAVO.