Reynders moet ook druk uitoefenen op Kigali in zaak-Ntaganda

Begin april 2012 verlieten militaire aanhangers van CNDP-leider en generaal Bosco Ntaganda de rangen van het Congolese leger (FARDC) in de provincies Noord- en Zuid-Kivu. Analisten wijzen op een groeiende zenuwachtigheid binnen de ‘Congrès National pour la Défense du Peuple’, een rebellengroep die officieel geïntegreerd is in het nationale leger. De oorzaak zou de verhoogde internationale druk zijn om de sinds 2006 gezochte Ntaganda te arresteren en uit te leveren aan het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Reynders en Kabila

Tijdens zijn recente bezoek aan de Democratische Republiek Congo vroeg de Belgische minister van Buitenlandse Zaken, Didier Reynders, aan de Congolese autoriteiten om werk te maken van Ntaganda’s uitlevering. Recent deden de Amerikaanse ambassadeur en de speciale vertegenwoordiger van de Verenigde Naties in Congo dezelfde oproep.

Nadia Nsayi: “De internationale gemeenschap beseft dat Joseph Kabila in het zadel bleef via frauduleuze verkiezingen. Nu oefent ze druk uit op Kinshasa om Ntaganda op te geven. Dit zou Kabila’s aangetaste reputatie moeten verbeteren.” Deze week bezocht Kabila het Oosten en toonde voor het eerst enige intentie om het probleem ‘Bosco’ zelf aan te pakken.

Congolese en Rwandese regime

Broederlijk Delen en Pax Christi Vlaanderen vragen dat Reynders de druk op Kinshasa aanhoudt en dat hij daarnaast de uitlevering van Ntaganda, die ook een bondgenoot is van het Rwandese regime, eveneens bij president Paul Kagame bepleit.

Het volstaat echter niet om Ntaganda en zijn voorganger Laurent Nkunda weg te halen uit Kivu. De internationale gemeenschap waaronder België en de Europese Unie moet zich als een geloofwaardige partner gedragen in het vredesproces in Oost-Congo. Dit is mogelijk door druk uit te oefenen op het Congolese én het Rwandese regime om CNDP echt aan banden te leggen en om hun veiligheidsbeleid drastisch te wijzigen ten voordele van de bescherming van de burgerbevolking.

Rebellen in het leger

Meteen vragen beide organisaties dat de Belgische regering als partner bij de opbouw van het Congolese leger aandringt op een kritische evaluatie van de integratie van CNDP in het nationale leger. Het kan niet de bedoeling zijn dat deze ‘geïntegreerde’ rebellengroep parallelle bevelstructuren behoudt, bevoorrechte militaire en economische posities inneemt en een overplaatsing naar andere provincies weigert.