Reinout Heijdra
“‘Speculeer op één-Chinabeleid in Burkina Faso’
Opvallend nieuws vorige maand: Taiwan heeft na zestien eerdere pogingen afgezien van een aanvraag tot lidmaatschap van de VN. Een dergelijke aanvraag botst namelijk geheid op een veto van het zelfgepercipieerde ‘moederland’ Volksrepubliek China.
Taiwanese onafhankelijkheid is hier taboe. Voor de afvallige provincie behoort slechts een status van Autonome Regio tot de eventuele mogelijkheden.
Taiwan en de Volksrepubliek China hebben voorheen met groot geld gesmeten in de strijd om internationale erkenning. De Volksrepubliek China heeft hierbij aan het langste eind getrokken. Bij zijn aantreden in 2008 heeft Taiwanees staatshoofd en Kuomintang partijleider Ma Ying-jeou verklaard een andere dan deze geldverslindende doodlopende weg in te willen slaan.
Het afzien van de VN-aanvraag ligt dan ook in de pragmatische Taiwanese beleidslijn van het actief toenadering zoeken en aanhalen van de economische banden met het vasteland. De huidige economische crisis, waardoor Taiwan hard geraakt wordt, heeft deze stroom noodgedwongen versneld.
China daarentegen komt aanzienlijk machtiger uit de crisis tevoorschijn. Terwijl de Verenigde Staten aan het Chinese financieringsinfuus ligt, faciliteert de blijvend imposante economische groei van China een stijging van haar defensie-uitgaven. De VS, formeel aan het één-Chinabeleid, staat via een dertig jaar oud verdrag nog wel altijd garant voor de veiligheid van Taiwan. De veranderende geopolitieke realiteit rechtvaardigt de vraag naar de houdbaarheid van deze ambigue situatie.
Met de machtstoename van de Volksrepubliek neemt het aantal landen dat officiële betrekkingen heeft met Taiwan gestaag af. Gezien de recente koerswijziging van Taiwan, liggen voor de 23 weinig invloedrijke ‘restlanden’ dan ook diplomatieke veranderingen in het verschiet.
Stilte voor grondstoffenstorm
Burkina Faso is een van deze mohikanen. Door de verdragen met Taiwan heeft de mondialisering in dit land nog een wereld te winnen. De wedloopwinst van de Volksrepubliek China leidt binnenkort tot 1,3 miljard grondstofhongerende Chinezen die zich zonder belemmering zullen storten op de Burkanibese goud-, mangaan-, fosfaat- en zinkvoorraden.
Gouden tip voor (kans)rijken
Nu is ook Burkina Faso op het verkeerde ontwikkelingsmoment aangezet tot privatisering. De naar het buitenland vloeiende mijnbouwopbrengsten passeren grotendeels de eigen bevolking.
Een beleggingsadvies voor ons als buitenlanders is dan ook het nu investeren in mijnbouwbedrijven actief in Burkina Faso. De aanstaande diplomatieke wisseling stelt diverse overnames en aanlokkelijke prijsstijgingen in deze sector in het vooruitzicht.