Wanneer roept België zijn ambassadeur ook uit Israël terug?

Maar waarom zweeg de Europese Unie toen Amerika zijn veto wou stellen tegen de toelating van Palestina als nieuwe lidstaat van de Verenigde Naties? 

En wat deden de Europese landen toen het Israëlische leger eind 2008 en begin 2009 de Gazastrook bombardeerde en binnenviel met als gevolg meer dan 1400 Palestijnse doden, waaronder heel wat kinderen, vrouwen en bejaarden? Toen het VN-rapport van Richard Goldstone over deze oorlogsmisdaden op 5 november 2009 in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties ter sprake kwam, onthield België zich bij de stemming.

Ook bij de stemming in de VN-mensenrechtenraad over de oprichting van een onafhankelijke internationale onderzoekscommissie over de Israëlische aanval in mei 2010 op het internationaal humanitair konvooi naar Gaza heeft België zich onthouden.

Ook over de Israëlische bezetting van de Syrische Golanhoogte zwijgen de Europese lidstaten. Israël weigert nog steeds om de Syrische vluchtelingen naar hun dorpen in de Golan te laten terugkeren. Syrische burgers van de Golan mogen nog steeds niet hun familie in Syrië bezoeken via de grensovergang van Quneitra. Israël verzet zich ook tegen de vrijlating van de Syrische gevangenen die al tientallen jaren in dit land vastzitten. En dan zijn er nog de recente antipersoonsmijnen die Israël geplaatst heeft in de Golanhoogte langs de grens met Syrië. Was België dan niet de voortrekker in het verbod op antipersoonsmijnen?

Palestina Solidariteit klaagt de hypocrisie van de België en de andere Westerse landen aan en eist sancties tegen Israël. België moet zijn ambassadeur uit Israël voor overleg terugtrekken.