Verenigd Koninkrijk gaat volop voor windenergie

Groot-Brittannië verdeelde vorige week maar liefst 315 miljoen pond aan subsidies voor duurzame energiewinning. Ze deden dit voor het eerste via een veilingssysteem. Een van de meest directe gevolgen is een dalende productiekost van duurzame energie. Toch er zijn ook kritische stemmen te horen over de nieuwe procedure.

Nieuw Brits subsidiemechanisme

De energieprojecten die een gezamenlijk vermogen 1162 MW zullen hebben, zijn onderdeel van de eerste subsidies voor duurzame energie die toegekend worden via het ‘Contract for Difference’ (CfD) regime. Dat is een nieuw programma van het Department voor Energie en Klimaatverandering dat een vaste afnameprijs garandeert. De werkwijze van de nieuwe toekenning van energiesubsidies is een soort veilingsprocedure waar de laagste bieder de middelen krijgt. Het systeem is vergelijkbaar met het Nederlandse stimuleringsregeling voor duurzame energieproductie (SDE+).

In totaal werden er zo vorige week maar liefst 27 projecten goedgekeurd. Samen goed voor £315 miljoen subsidies en meer dan 2GW geplande, hernieuwbare energiecapaciteit.

Een belangrijk gevolg is dus een lagere subsidiëringsprijs per MWh. De prijs van offshore windenergie bijvoorbeeld daalt zelfs veel sneller dan voorspeld. Zo dook de prijs voor twee nieuwe windparken onder £ 120 (zo’n € 165) per MWh. Die kostprijs ligt 11% lager dan windparken die in 2011 werden gebouwd en de daling toont aan dat de Britten goed op weg zijn om voor 2020 onder de £ 100/MWh te duiken. De competitieve prijzen die werden gerealiseerd door de nieuw veilingprocedure stemt ook UK Renewables erg tevreden.

The highly competitive prices achieved during this Auction, highlight the fact that the industry has been working hard to bring costs down, both onshore and offshore. The prices achieved by the onshore industry show what utter folly it would be to choke off this low cost form of low carbon power and the results also demonstrate that the offshore industry, provided the conditions are maintained, is well on the path to achieving its stated aim of £100/MWh by 2020.

Windernergie krijgt veruit meeste steun

Opvallend is wel de enorme dominantie van windenergie, zowel on- als offshore. Verder geen enkel biomassa project haalde de selectie en slechts vijf projecten voor zonne-energie kregen steun. De PV-projecten vertegenwoordigen daarnaast amper 72MW energie (3.3% van het totaal). Wat wel in het oog springt is de bijzonder lage prijs waarmee zonne-energie gerealiseerd worden. De zogenaamde strike price van £50/MWh ligt een stuk onder de vorige prijs van £120/MWh die de overheid hanteerde. Bovendien is de prijs zelfs zo laag dat ze zelfs onder de gasproductieprijs duikt.

Ook kritische stemmen

Hoewel de lage productieprijzen van hernieuwbare energie positief zijn voor de energietransitie, is er ook best wat kritiek. De absolute bodemprijzen brengen immers ook de commerciële waarde van veel projecten in gevaar.

In het bijzonder de zonne-energieprojecten lijken nu reeds het slachtoffer te worden van de nieuwe werkwijze. James Rowe, een van de projectontwikkelaars, is duidelijk op LinkedIn:

“The good news — we got a CfD for Wick Farm! (…) The bad news — the strike price is £50.00/MWh! Which is roughly what we could sell the electricity for in the open market, so there’s no subsidy attached. However, if we don’t accept the offer, we’re in for the non-delivery obligation. So we got the stick without the carrot, the hook without the bait.”

De volgende subsidieveiling volgt reeds dit najaar. Laten we hopen dat dit type subsidies, met als doel goedkopere en meer duurzame energie, op lange termijn niet leidt tot geen duurzame energie…