Bolivia zit op de grootste voorraad lithium ter wereld, een cruciale grondstof voor batterijen. Maar het lithiumbeleid blijkt een lege doos met een strik errond, stelde MO*journalist Arne Gillis ter plaatse vast.

Wies Willems, beleidsmedewerker grondstoffen bij Broederlijk Delen, overloopt de hoopgevende en zorgwekkende evoluties in Latijns-Amerika, een continent tjokvol mineralen en metalen die onmisbaar zijn voor de energietransitie.

De nieuwe ultrarechtse president van Argentinië Javier Milei wil de kettingzaag zetten in de milieu- en klimaatregels van het land. Voorlopig komt hij van een kale reis thuis.

De populairste sport ter wereld, voetbal, wordt steeds groter. Kan de sector blijven groeien en tegelijkertijd zijn CO2-uitstoot naar beneden halen om te voldoen aan de internationale klimaatdoelstellingen?

Latijns-Amerika was het voorbije jaar het gewelddadigste gebied om journalistiek te beoefenen, weet de Mexicaanse journalist Mael Vallejo. ‘Maar journalisten zullen er ook in 2024 de confrontatie met de macht blijven aangaan.’

Na alle regen in de afgelopen weken zou je het niet meteen zeggen, maar volgens nieuwe data van de Verenigde Naties rukt droogte overal ter wereld op. ‘Er zijn weinig gevaren die meer levens eisen en meer economisch verlies veroorzaken.’

Onder de uitgestrekte zoutvlaktes van Jujuy in Argentinië zitten gigantische hoeveelheden lithium. Tientallen mijnbouwbedrijven staan te trappelen om die te ontginnen, maar de bewoners van de zoutvlaktes vechten terug. ‘Er is veel water voor nodig. En water is leven.’ 

MO*columniste Bieke Purnelle maakt zich zorgen om onze democratie en de stemmen voor psychopaten, halvegaren en andere bedenkelijke sujetten. ‘Waarom zou je moeite doen als je gewoon kan roepen dat het de schuld is van migranten? Het maakt niet uit of het waar is, zolang de mensen het maar geloven.’

“Cinemedicina”, zo noemt de Ecuadoraanse regisseur David Lasso films die wonden helen. Met “Guañuna”, over de verdwijning en moord op een 17-jarige student, wilde hij zelf zo’n documentaire maken. ‘Dat deze film zoveel mensen raakt, is omdat het leven in Latijns-Amerika onrechtvaardig is.’

In tegenstelling tot Europa heeft Argentinië open grenzen: bijna iedereen mag er binnen, ongeacht nationaliteit of inkomen. Daar zijn de meeste Argentijnen trots op, al geven ze toe dat niet iedereen altijd meetelt in de samenleving. 

Sinds de legalisering van abortus tot 14 weken zwangerschap in Argentinië een feit is, vinden steeds meer vrouwen de weg naar een veilige abortus. In de meeste gevallen wordt er gekozen voor een zwangerschapsonderbreking door toediening van medicatie.

De Argentijnse politieke klasse promoot investeringen in olie en gas als een patriottische onderneming. Milieuactivisten die zich ertegen verzetten, worden belachelijk gemaakt en in diskrediet gebracht.