We hebben geen nood aan nog meer wantrouwen en repressie in een nieuw terugkeerbeleid, schrijven Odisee-onderzoekers Pascal Debruyne, Sylvie Van Dam en Kaat Van Acker. 'Wat werkt en wat niet, weten politici nog altijd niet.'
De wet lijkt op het eerste gezicht helder: vluchtelingen hebben het recht om met hun gezin te worden herenigd. Maar tussen die wet op papier en de ervaring van vluchtelingengezinnen gaapt een diepe kloof, schrijft onderzoeker Pascal Debruyne in zijn pas verschenen boek.
Vorige week kondigde het kabinet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V) aan dat alleenstaande mannen die internationale bescherming aanvragen in ons land van asielopvang zullen worden uitgesloten. Een aantal onderzoekers en betrokken burgers maken zich ernstige zorgen.
Tijdens de Europese Raad van 8 en 9 juni bereikten de EU-lidstaten een historisch akkoord over twee belangrijke onderdelen van het nieuwe Europese Migratiepact. Flor Didden, migratie-expert bij 11.11.11, vindt het akkoord teleurstellend en wijst op de belangrijkste tekortkomingen.
‘Menen we het ernstig met onze solidariteit met tijdelijke en internationaal beschermden? Dan is nú een globaal plan van aanpak nodig’, stelt Julien Aernoudt van vzw Orbit. Hij tipt de regeringen in ons land hoe ze kunnen leren uit de opvang van de Oekraïense vluchtelingen.
Net als andere kinderen willen kinderen in de asielopvang graag spelen, balletles volgen of naar de karateclub gaan. Helaas is dat niet zo evident, blijkt uit onderzoek.
Voor de wereld is de Russische inval in Oekraïne het begin van een onverwachte oorlog met een onverwacht verloop, schrijft de Oekraïense auteur Ostap Ukrainets. ‘Voor ons is het de afsluiting van een lang historisch proces. De uiteindelijke verbreking van alle contact met onze agressieve buurman.’
De actuele zorg voor Oekraïners mag geen uitzondering zijn, aldus de initiatiefnemers van de campagne “In My Name”. Ze moet de norm worden voor iedereen die het thuisland noodgedwongen verlaat. ‘Zonder zo’n norm wijst Europa’s speciale opvangregeling niet op gastvrijheid, maar op witte suprematie.’
Het CAW in Antwerpen gooit de handdoek in de ring en stopt de intensieve begeleidingen voor gezinshereniging. Onderzoeker asiel en migratie Pascal Debruyne (Odisee Hogeschool) vraagt zich af wie er wint ‘bij het totaal gebrek aan operationeel kader en praktische omkadering’.
Het Belgisch opvangnetwerk is opnieuw verzadigd. Al bijna een maand kunnen veel asielzoekers geen verzoek tot bescherming meer indienen en wordt hen het recht op opvang ontzegd. Verschillende organisaties roepen de Belgische staat opnieuw op om een einde te maken aan deze schendingen van de rechten.
De hongerstaking in de Begijnhofkerk in Brussel werd na zestig dagen stopgezet. Volgens auteur en doctor in de Politieke Wetenschappen Pascal Debruyne kunnen we lessen trekken uit deze staking voor onze democratie: ‘De hongerstakers daagden het gangbare asiel en-migratiebeleid uit.’
Humanitair arts en oud-minister van Ontwikkelingssamenwerking Réginald Moreels begrijpt niet waarom de politiek zo heftig reageert op de hongerstaking van asielzoekers in de Begijnhofkerk in Brussel. ‘Een derde collectieve regularisatie betekent geen economische of sociale ramp.’