Op zoek naar argumenten in het dekolonisatiedebat stuitte MO*journalist Kris Berwouts op 3 boeken in verschillende talen van auteurs met verschillende achtergronden (een Afrikaan, een Europeaan en een Afro-Amerikaan). Alle drie willen ze Afrika opnieuw in het centrum van zijn geschiedenis zetten.

Jihadisten uit het Sahelgebied willen nu ook in Senegal voet aan de grond krijgen. Maar de bruisende kunstscene van Dakar is een van de troeven die het land heeft om extremisme tegen te houden. Kunstenaars dragen er hun steentje bij om mee een klimaat van tolerantie te creëren.

Nigeria werkt aan een verbod om in het openbaar kleding te dragen die niet overeenkomt met je toegewezen geslacht bij de geboorte. Dat wetsvoorstel zal ook intimidatie van en geweld tegen genderminderheden, zoals transgenders, aanwakkeren, zo vrezen mensenrechtengroepen.

Vanwaar de obsessie om zo ver mogelijk van huis een buitenlandse stage of vrijwilligerswerk te doen? MO*columniste Latifah Abdou stelt het nut daarvan in vraag. 'Als interculturele competenties verwerven het doel is, waarom worden die competenties bij studenten met een migratieachtergrond dan niet erkend?'

‘Als je een geheim wil bewaren, schrijf het op in een boek. Dat zal niemand ooit lezen’, zegt een Congolees spreekwoord. Een nieuw Afrikaans boekencafé in Antwerpen wil dat spreekwoordelijke boek van Afrikaanse literatuur, geschiedenis en kennis openslaan voor elke nieuwsgierige boekenwurm.

Latifah Abdou is doodeerlijk in haar nieuwe column over haar zwart-zijn: ze twijfelde om over dit thema te schrijven. ‘Schrijven over raciale identiteit vergt een bepaalde kwetsbaarheid.’ Ze doet het toch, omdat ze merkt dat veel andere mensen uit de diaspora worstelen met dezelfde vragen.

Stefan Perceval is de bevlogen artistiek directeur van HETGEVOLG. Dit theater werkt met mensen met een kwetsbare achtergrond. Perceval en zijn ploeg doen dat goed, oordeelde de kunstencommissie die het gezelschap extra subsidies toezegde.

Het dekoloniseren van kennis gaat niet alleen over de inhoud, maar ook over de manier waarop die kennis wordt overgedragen, schrijft MO*columniste Latifah Abdou. 'Het is ironisch, maar in een geschreven column wil ik pleiten voor de herwaardering van de orale cultuur.'

Waarom kiezen de ouders van MO*columniste Latifah Abdou steevast voor Driehoek, in plaats van Drijhoek als ze het hebben over de Kempische wijk uit hun buurt? ‘Wij konden het ons niet veroorloven om dialect te spreken. Het moest ten allen tijde Algemeen Nederlands zijn.’

Diversiteit en inclusie worden te vaak verkeerd geïnterpreteerd, zegt MO*columniste Latifah Abdou. ‘Een goed beleid is geen kwestie van met z’n allen samen rond een kampvuur te gaan zitten. Het is een kwestie van de norm in vraag te stellen, zodat er plek is voor perspectieven uit de marge van de samenleving.’

MO*journalist Kris Berwouts reisde door Senegal om een dwarsdoorsnede te maken van een land met een unieke religieuze geschiedenis. Aan de ene kant zag hij een gematigde islam, aan de andere kant de dreiging van ultraconservatieve bewegingen. ‘We houden vast aan onze versie van de islam.’

Taal evolueert en dat is een doodnormale zaak, stelt MO*columnist Walter Zinzen. Maar er valt hem ook iets op: ‘Terwijl het taboe over schuttingswoorden is verdwenen, vindt een taalevolutie plaats naar meer zachtheid en respect. De tegenstelling kan niet groter zijn.’