Een paar weken geleden bracht de hooggeleerde en eerbiedwaardige instelling Leopoldina een rapport uit dat heet: “Klimaatdoeleinden 2030: Wegen naar een duurzame beperking van de CO₂ uitstoot”. Geert Van Istendael wilde de dertig pagina’s van die studie wel woord voor woord overschrijven, maar hield het toch bij een eerder beknopte column.  ...

Soms lijkt de wereld een beetje gebroken, als je die gevaarlijke, vieze en giftige venten ziet zoals de heer DT, tevens president. Soms sta je te roepen tegen de televisie. Soms verlang je naar een beetje troost.

Het is ingewikkeld als je je zoeken naar zinvolheid moet uitdrukken in de dingen die je niet doet. En dat terwijl zin in zorg net heel positief kan zijn.

Geert Van Istendael vernam vorige week dat de internationale editie van de New York Times geen ruimte meer zal geven aan spotprenten na hevig protest over een vermeende antisemitische cartoon. Tegelijkertijd was er in Brussel controverse in lgbtq-kringen over een muurschildering van de Duitse striptekenaar en homo Ralf König. Van Istendael vin ...

Je hoeft geen filoloog te zijn om de parallellen te zien tussen de notities over taal- en woordgebruik die de Poolse Joodse filoloog Victor Klemperer tussen 1933 en 1945 maakte en het taalgebruik van bepaalde politici tijdens de laatste verkiezingen in België en Nederland.

Het grootste gevaar voor een democratie is dat de leden van de politieke gemeenschap stoppen met ‘waarom’ te vragen of te denken, vindt Anya Topolski. Ze ziet daarom heil in een filosofische stemwijzer, want de huidige stemwijzers zijn politiek gezien problematisch.

Honderden doden bij twee gruwelijke aanslagen op gebedshuizen in amper een week. Mijn hart bloedt voor al die gebroken families voor wie djoema of paaszondag nooit meer hetzelfde zal zijn omdat er altijd lege stoelen aan de tafel zullen zijn.

Nu de debatten en discussies over dekolonisering, restitutie van roofkunst en mogelijke excuses voor begane misdaden wat verdrongen zijn geraakt door de slogans en holle frasen van de verkiezingscampagne, lijkt me het moment gekomen om eens te kijken hoe andere landen omgaan met een donker verleden. We kunnen daar wellicht iets van opsteken?

‘Frantz Fanon heeft gelijk: een samenleving is racistisch of niet. De samenleving waar wij in leven, is racistisch. Alleen zij die geblindeerd zijn door hun privilege, kunnen dat ontkennen. Stilte en ontkenning zijn de belangrijkste collaborateurs van racisme.’

Vandaag is het internationale Vrouwendag. Sommige mensen durven op dagen zoals deze ook wel eens en vooral wijzen naar de rechten van vrouwen in landen zoals Saoedi-Arabië of Iran. Maar het zou goed zijn om niet alleen te wijzen naar andere landen, want voor onze eigen neus gebeurt er meer onderdrukking van vrouwen dan men denkt.

Mag je alleen iets zeggen over dingen die je zelf al gedaan hebt? Mag het verlangen soms genoeg zijn? Vragen over wat vrijheid zou kunnen zijn.

Het gaat in Washington al weken over weinig anders dan de Green New Deal die een aantal politici van de Democratische Partij hebben voorgesteld. Alleen al door de visionaire daadkracht die het plan ademt , is het als een bries frisse lucht in een bedompte kamer, zegt Ewald R. Engelen in zijn column.