Latinocharme in Palestina

Analyse

Nieuwe handelsakkoorden

Latinocharme in Palestina

Latinocharme in Palestina
Latinocharme in Palestina

Brazilië is vast van plan zijn relaties met de Palestijnen en zijn rol in het Midden-Oostenconflict verder te consolideren. Nadat het Latijns-Amerikaanse land in december 2011 beloofd had 5,681 miljoen euro uit te trekken voor de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen UNRWA, tekenden de landen van de Mercosur (Brazilië, Argentinië, Paraguay en Uruguay) een vrijhandelsakkoord met de Palestijnse Autoriteit. Eerder gingen ze al in zee met Israël.

Die nieuwe zet wordt niet gesmaakt door Israëlische belangengroepen zoals B’nai B’rith. ‘Aangezien handel tussen de Palestijnen en Mercosur virtueel onbestaande is, is het duidelijk dat dit in de eerste plaats een politieke boodschap is.’

Politicoloog Bilal Benyaich beaamt dat. ‘Economisch zal dit vrijhandelsakkoord voorlopig weinig opleveren. De Palestijnen blijven immers, volgens het Protocol van Parijs, sterk afhankelijk van Israël. Israël is verantwoordelijk voor de heffingen op de Palestijnse import en export en stort maandelijks belastinginkomsten door aan de Palestijnse Autoriteit. Israël speelt die machtspositie politiek sterk uit, door bij nieuwe spanningen in het conflict met de Palestijnen te dreigen met het inhouden van het belastinggeld.’

Palestijnse ambassade

Het akkoord is echter wel een belangrijke symbolische geste, en wordt gezien als een volgende schakel in de lijn die Brazilië onder zijn vorige president Lula al uitzette. Brazilië was het eerste Latijns-Amerikaanse land dat de onafhankelijke Palestijnse staat erkende volgens de grenzen van voor 1967, en liet ook als eerste een Palestijnse ambassade op eigen bodem oprichten. In november dit jaar is Brazilië ook gastland voor een eerste wereldforum voor Palestijnse solidariteit en soevereiniteit.

‘Brazilië heeft op economisch vlak het Verenigd Koninkrijk voorbijgestoken en is de zesde economie in de wereld. Het land is niet van plan om enkel in Zuid-Amerika een leidende rol te spelen. Het is op zoek naar een plaats in de wereld en liet zijn oog vallen op het Midden-Oosten. In de dossiers Palestina en Iran, die in de Amerikaanse invloedssfeer liggen, proberen de Brazilianen eigen accenten te leggen. Met dit handelsakkoord verstevigt Brazilië alvast zijn positie in een conflict dat op wereldschaal wordt uitgevochten. Voor de Palestijnen betekent het een stap naar meer legitimiteit.’