Overstromingen bedreigen ook Amerikanen verder van de kust

Samen met mijn collega’s bestudeerde ik onlangs de bouwpatronen in de VS tussen 2001 en 2011. We stelden vast dat er aan de kust over het algemeen minder gebouwd wordt in overstromingsgebieden, maar dat de trend in het binnenland omgekeerd is. Dat is een zorgwekkende trend. Het impliceert dat mensen die overstromingen hebben meegemaakt aan de kust meer landinwaarts trekken, maar niet beseffen dat ze ook daar mogelijk gevaar lopen.

Dat hebben we hier in Louisiana met eigen ogen kunnen vaststellen. Duizenden mensen ontvluchtten New Orleans na orkaan Katrina in 2005 om zich 120 kilometer verder landinwaarts te vestigen in Baton Rouge. Een decennium later verloren die mensen alles opnieuw, toen een uitzonderlijke overstroming er in 2016 toesloeg.

Sommige gemeenten overwegen om de kustbewoners naar het binnenland te verhuizen om ze te beschermen.Uit ons onderzoek blijkt dat ze daar in sommige gebieden ook gevaar lopen.

De effecten van de klimaatverandering, zoals de stijgende zeespiegel en meer extreem weer, verhogen het risico op overstromingen, orkanen en stormtij in kustgebieden. Sommige gemeenten overwegen om de kustbewoners naar het binnenland te verhuizen om ze te beschermen. Maar uit ons onderzoek blijkt dat mensen beter goed nadenken voor ze dat doen. Als hun nieuwe huis in een gevoelig gebied is gebouwd, lopen ze ook daar gevaar.

Niet enkel de kust

Overstromingen kunnen overal voorkomen waar grote regenstormen blijven hangen boven een bepaald gebied. Dat bleek ook in Boulder, Colorado in 2013; in Texas en Louisiana in 2016 en nu ook in Houston. Maar als gemeenschappen de nodige stappen nemen om de risico’s te verminderen, kunnen ze ook het gevaar voor mensen en eigendommen aanzienlijk verminderen.

Het risico op overstromingen bestaat uit drie factoren: hoe waarschijnlijk is een overstroming, hoeveel mensen en eigendommen lopen er gevaar in het gebied, en in welke mate zijn de bewoners klaar om met de bedreiging om te gaan.

Door elk van die drie factoren aan te pakken, kan het risico op overstromingen verminderd worden. Gemeenschappen kunnen bijvoorbeeld dammen en sluizen bouwen om de kans op overstroming te verminderen, maar ze kunnen ook via wetgeving en beleid de huizenbouw in risicogebieden afremmen. En als derde factor kunnen huizen zo gebouwd worden dat ze minder kwetsbaar zijn of kunnen waarschuwingssystemen en noodplannen voorbereid worden.

Onveilig

Het Federale Noodagentschap FEMA heeft voor het grootste deel van de VS kaarten opgesteld die het risico op overstromingen in kaart brengen. De gebieden met “hoog risico” hebben een kans van minstens 1 procent om binnen het jaar te overstromen.

In ons onderzoek vergeleken we die gegevens met data over stadsontwikkeling en bevolkingscijfers. Daaruit blijkt dat in 2011 meer dan 25 miljoen Amerikanen in overstromingsgevoelige gebieden woonden. We ontdekten ook dat gemeenten in het binnenland minder begaan zijn met het overstromingsgevaar dan kustgemeenschappen, en dat ze minder inspanningen doen om de stadsontwikkeling weg te sturen van risicovol gebied.

In 2011 woonden meer dan 25 miljoen Amerikanen in overstromingsgevoelige gebieden.

De districten met de grootste concentratie mensen in risicogebied zijn allemaal gelegen aan de Golf van Mexico: Cameron Parish in Louisiana (waar 93,6 procent van de inwoners blootgesteld is), Monroe County in Florida (91,4 procent) en Galveston County, Texas (82,8 procent).

Het zijn stuk voor stuk kustgemeenten waar de gevaren bekend zijn. Maar in het binnenland vonden we districten waar waar de bevolkingsconcentratie nog steeg tussen 2001 en 2011. Een aantal van die districten ligt bij rivieren. We vonden ook verschillende ‘hotspots’ waar de stadsontwikkeling toenam in risicovolle kustgebieden, met name New York en Miami.

Het is een alarmerende trend die vraagt om meer bewustwording, onderwijs en communicatie rond overstromingsrisico’s, met name in binnenlandse districten. Er is ook behoefte aan meer betaalbare huisvesting in veilige zones en strategieën om overstromingen te beperken.

Uit onze analyse komen een aantal regio’s duidelijk naar voren als zorgwekkend. De volgende stap is onderzoeken waarom mensen zich naar die zones verplaatsen en lokale strategieën ontwikkelen om de blootstelling in de VS te verminderen.