Umicore zet zichzelf onder druk

Analyse

Umicore zet zichzelf onder druk

De Belgische multinational Umicore nodigde onlangs een aantal sociale en milieu-ngo’s en professionals uit de duurzaamheidsverslaggeving en de ethische beleggingswereld uit. Ze mochten hun gedacht zeggen over een nieuwe reeks duurzaamheidsdoelstellingen die het bedrijf zichzelf wil opleggen en de manier waarop het daarover verslag uitbrengt. Ook MO* was uitgenodigd op de vergadering.

De aanwezigen bevestigden dat Umicore in België tot de absolute koplopers hoort als het gaat om duurzaam of maatschappelijk verantwoord ondernemen. Het vroegere Union Minière heeft zich omgeturnd van een zeer vervuilend bedrijf met een bedenkelijk koloniaal verleden tot een leidende producent van groene technologieën met oog voor het sociale. Ook in zijn verslaggeving daarover behoort het tot de Belgische top, vonden de middenveldorganisaties.
Dat de duurzaamheidsverslaggeving sinds 2005 gewoon werd opgenomen in het jaarverslag, werd gezien als een signaal dat voor Umicore duurzaamheid deel uitmaakt van de basisobjectieven van de onderneming. Toch was er ook ruimte voor kritiek en franc parler. Zo werd vrij unaniem gesteld dat de verslaggeving over de milieu-impact beter kan. Met de gegevens die Umicore nu ter beschikking stelt, is het moeilijk om te weten of het bedrijf vooruitgang boekt inzake energiezuinigheid of afgifte van zware metalen aan lucht en water.
De energieconsumptie groeide en de afgifte van zware metalen is toegenomen maar het is onduidelijk of dat uitsluitend te wijten is aan de toename van de productie. Een ngo waarschuwde dat Umicore niet enkel ethisch maar ook juridisch aansprakelijk is voor een mogelijke Congolese toeleveraar waarvan niet kan worden bewezen dat zijn producten niet van rebellen komen.
De vakbonden waren tevreden dat Umicore een internationale kaderovereenkomst (IKO) heeft afgesloten met de internationale vakbonden maar vindt dat er tot nu toe te weinig is gedaan met die IKO. Op de herhaalde vraag of de vakbond niet meer kan betrokken worden bij de strategische planning van het bedrijf, kwam geen antwoord.
Kwamen er niet altijd antwoorden, iedereen kon vrijuit vragen en zeggen wat in hem of haar opkwam. Weinig Belgische bedrijven laten zich zo de waarheid zeggen door hun criticasters. Soms dansten de Umicore-mensen in hun reactie een beetje rond de hete brij, maar het lijkt er sterk op dat zo’n externe toetsing het bedrijf in de juiste richting duwt door druk te genereren.  Het is immers moeilijk denkbaar dat Umicore dezelfde mensen over twee jaar uitnodigt en niet gewerkt zou hebben aan de punten van kritiek.